tłumacz komputerowy niemiecko polski

michal55

chcialem ostatnio sobie przetlumaczyc za pomoca tlumacza niemiecki tekst o zwyczajach swiatecznych.
najbardziej interesujące rozdziały to:
Towarzysze tego Mikołaja i
Początek szaleć chrześcijańskiego dokazywać
milej lektury:D :
Historia kalendarza adwentowego
On dzisiaj w czas adwentu już nie za drogowy kalendarz adwentowy powstawał dopiero na początku tym wieku. Właściwe początki zostawiają siebie lecz ścigają z powrotem 19. wiek. Pierwsze formy przychodzą z protestanckiego pola o. Został wieszany tak w religijnych rodzinach w grudniu 24 obrazie stopniowo na ścianę.
Prosty wariant: 24 na ściana lub Türe malowane klepiska kredowe, od których wolno dzieciom zmazywać (tzw. kalendarz kreski) codziennie jednego. Lub to słomki zostały kładzione do żłobu, dla codziennie póki świętego wieczora. Dalsze formy są godziną Weihnacht, lub ale świeca adwentowa codziennie do najbliższe udawanie spala stać mógł.
Oni chyba Estończyk wczesny formy sam kalendarz adwentowy pochodzi chyba z tego lata 1851. pierwszy drukowane egzemplarz zawdzięcza jego byt przeżyciom dzieciństwa szwabskiego syna proboszczowskiego z Maulbronn - Gerhard długi (1881 - 1974). Jego matka rysowała 24 skrzyneczkę na tekturę - jakiś "Wibele" był szyty na każde. Jako wspólnika litograficznego instytutu przychylny państwowe & wyrzekał się długo Gerhard długi na kawałki pieczywo i używał to zamiast różnokolorowe rysunki, wycina które i ge przylepiać stać mogli na tekturę tekturową. 1908 opuszczał ten pierwszy, kiedy także jeszcze wolny okienny kalendarz adwentowy prasa drukarska. Mówiło się wówczas jeszcze od, lub. "monachijskie Weihnachts- kalendarze" " kalendarz noc poświęcić "
Od ca. 1920 zjawiały się pierwsze kalendarze adwentowe z drzwiczkami do otwieraniu na rynkiem, poznają tak jak przez my nich dzisiaj.
Badische wykonywała również opadaliście Johann drukarni początku 20er rokowi religijne kalendarze adwentowe, których otwierane okna pokazywały biblię Verse zamiast obrazów.
Zakańczałby 30er Gerhard musiał lata wystarczaj zrezygnują z jego zakład, on wydał do tę porę około 30 rozmaite powody.
2. wojna światowa sadzała lotowi wysokości kalendarza adwentowego nagły koniec. Dno dla tu rzadkość papieru była i zakaz, produkuje kalendarz obrazkowy. W czasie powojennym kalendarz adwentowy mógł przywiązywać dopiero znowu na jego powodzeniu.
Adwent
Czas adwentu jest od Gregor dużemu czasem przygotowania na Boga Narodzenie.
Już w spisaniu soborze Saragossa w tym lata 380 stały się tę zatrzymuje chrześcijański wczesny wierzący, sobie podczas tego adwent (łaciński " przybycie") przygotuje na rodzenie Jesu chrześcijanina.
Wyrównywało się wówczas lecz jeszcze nie na 24. grudniu jako dzień rodzenia Zbawiciel, lecz przy 6. styczeń, dzień zjawienia pan.

Czas adwentu rozpoczynacie 1. niedzielą po 26. listopadzie, lub wyjaśnia inaczej: To jest 4. niedzielą przed 25. grudniem. Czas adwentu kończy zawsze 25. grudniem i zawiera więc 4 niedziele przed Bożym Narodzeniem; Z 1. niedzielą adwentową zaczynacie rok kościelny.
Niedziele adwentowe są tematycznie w kościele jak następuje wznosi:
1. niedziela adwentowa: Teksty w nabożeństwie są wybite przez powrót chrześcijaninem na ostatnim dniu.
2. i 3. niedziele adwentowe: Kształt to Johann chrzciciel stanie w punkcie środkowym.
4. niedziela adwentowa: Dedykuje Marię, matka Boga.
Wiele zwyczaje podczas czasu adwentu płodzą porzucony był przez rozmaite wpływy, którym adwent z czasem z czasem z czasem , umocni przez regionalne odrębności,. Przeprowadzki, Lieder- i chody żebracze w nocach sercu, na wieczorze Andreas, nie pochodzą do początku nocy szortski, do Mikołajowi <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Nikolaus.htm> lub na dzień Barbara <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Barbara_Tag.htm>, tylko bardziej chrześcijańskiej tradycji, lecz stare germańskie przedstawienia świata wiary nasze pogańskie przodkowie żyć w nich.
Wiele te stare obyczaje mają światło, przez świece i inne ogień symbolizuje, do treści. Nasi przodkowie kochali to, prosty w miesiącach ozimych, kiedy noce stały się coraz dłuższe, zapala do zaprzysiężenie i sił świateł "złych sił" na najbardziej rozmaitych miejscach w domu.
Jakaś wieniec adwentowy jest najmłodszymi zwyczajami adwentowymi <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Adventskranz.htm>. On jest dopiero od pierwszej wojny światowej w Niemczech w domu .
Czas adwentu jest za dziećmi ważne, ponieważ w przytulna, przytulna atmosfera rodziny może tak radość z górą grabi powstają na Boga Narodzenie. Żadne dziecko stanie się to im zapominają, był jak tym, kiedy pisało się tajemnie z czerwonymi dziobówkami spis życzeń, kiedy piec matce do próby pierwsze odrobiny miejsca, poddawał ozdobę choinki ostatnią badanie lub pisał karty Weihnacht.
Kalendarz adwentowy <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Adventskalender.htm>, także wynalazek młodszego czasu, jest tak właściwy do takiemu, kierują prócz tego tę radość z górą na 24. grudzień.
Dzień Barbary
To jest zwyczaj przy ostatnio kilka dni temu , zbliżałby się najdłuższą noc roku, zaprzysięgać wiosnę, w tym sposób że odkraja się Kirsch- i inne gałąź kwiatowy, które potem o kwitnąć zaczynać powinien gody.
Kwitną od gałęzi, które przynosi się na 4. grudniu do pokoju, z tym nich na Boże Narodzenie , nazywa się , że oni prorokują nas przyszli: Wczesna, gdy młode dziewczyny w dobrej partii widziały nich najlepiej przyszłości, oni stawiali gałęzie z imionami jej ulubieńcami do wody. Gałąź usychała, rzecz była wyraźna, stało się przy wszystkie inny potem właściwe zajmująco.
Apfel- lub gałęzie śliwkowe w pełnym kwiecie obiecują dobry zbiór owoców, orzech laskowy może znaczyć szczęście i bogactwo: Ten Celtowie mieli wartość kwiaty i owoce gdy symbole mądrości, i w czasach, gdy życzyło pomogło jeszcze, różdżkarze szukali z Haselzweigen do Gold- i żył srebra. Kasztany, które wypędzają także do rigorosem cięcia ciągle , powinni znaczyć chrześcijanina zmartwychwstania, pigwy Freud i cierpienia same na same: Kwiaty pachną tak przecudnie jak miłość, przecież owoce mają stawiaj czoło jej słodkość jakiegoś wódki gorzkiej posmak. To ma z wiśniami szczególny stan rzeczy:
Historia on święcenie Barbara
W 4 wieku, w Niko mediach na Marmarameer, Barbara była w urodzony piękną córką bogatego mężczyzny kupna Dioscuros, której ona obiecało Manne do pani.
Ale Barbara przystąpiła już długo tajemnie chrześcijaństwu, nie pokrywał na małżeństwie, życie chciał prowadzić go tak w pokorach i ubóstwach, co doprowadził ojca do szału.
Gdy on szedł na podróż w interesach, on zostawiał Barbarę, w nadziei, ona chciałoby znowu do zmysłów przychodzą zamykają do wieży. Oni ale potrzeba przeobrażała w cnocie zostawiał, fałdziste trójkowe okno łamią do wieży, krzyż umieszczał do znaku jej wiara i żył tak jak pierwszą zakonnicę.
Gdy ojciec wracał, ona było wpierw wierzący i stałe, jako im i on przysięga, zdawać nich sam wysoki parobkom tortury, co oni ale nie niepokoił. Więc ojciec ostrzył nich przed sędziów i wszyscy pchają, ona chciałby oddzielać się znowu od tego błędne wiary chrześcijaństwa, nic pomagało. I pod najcięższą torturą ona nie umierało sam, tak że własny ojciec musiał odbić jej głowę.
Tu ale piorun jechał od nieba i zabijał ojca.
Pszenica Barbary obiecuje bogate dobrodziejstwa żniwa, który sieje się na 4. grudniu do łupiny, kiedy go na Boże Narodzenie jakiegoś tworzy gęstej zielonej sytej murawie. Z czerwoną wstążką raną o, świeży schodzona siew krasi potem stół Weihnacht. Zwyczaj przychodził po drugiej wojnie światowej z strony południowowschodniej Europy i przypomina na ogródek miłek wiosennego kraj śródziemnomorski na Wielkanoc .
Ten siew talerza należy po innej wydaniu do dnia Łucji na 13. grudniu.
Za to wtyka prawdopodobnie jeden legendzie z późnego średniowiecza: Chłop układał w lokach podczas ucieczki do Egiptu prześladowców świętej rodziny na fałszywy ślad. Gdy te pytali go mianowicie, czy on widziałby zbiegów, on oddawał tak zgodnie z prawdą jak podstępnie, że oni spotkaliby temu przy sianiu jego łanu zboża. Przecież cud był staje się w międzyczasie, zboże stało wspaniale w źdźble i mylił siepacz tego
Choinka on jest z około 400 lata jakiś jeszcze prawe młode dziecko w rodzinie zwyczaju i inna tradycja odłączała. Zanim wprowadzał się mianowicie choinkę, rodziny udekorowały jej pokoje jak jeden "altanę lata" do pokłady z barwinkami gałęziami. Już nie tylko gałęzie były później ten, lecz równe całe drzewa, które dolny on pokłady wisiały. W 17. wieku drzewo zostało postawione dopiero tak jak dzisiaj. Ozdoba drzewna została wyszukana dbale: Oczyszczona znak pusty, rumiane jabłka przypominały na Adam i Ewa i mieli wartość jako symbol płodności, chrupiące pierniki powinni podarowywać długie życie, i róże z bibułki zostawiały choinki także w zimie "kwitną". Choinka znajdowała od 19. Jhdt. Ogólne rozpowszechnienie, gubił z kim żłób jej funkcję punktu środkowego. Stawia się dzisiaj drzewo iglaste do przestrzeni, im używa się po smaku rozmaite jodły, świerki, sosny lub także sztuczne drzewo. Drzewa staną się z prawdziwymi świecami lub zaopatruje łańcuchom oświetleniowym i krasi w najbardziej rozmaitych sposobach. Używa się jako ozdobę drzewną kule, figury z drzewa, szkła lub tworzywa sztucznego. W kilka rodzinach drzewo stanie się także z tkaniną łasującą i Keksen zaopatrują. Złe przyzwyczajenie jest tym w kilka rodzinach, kraść choinkę w lesie. Tu leżą pod ukradziony choinką prezenty dla kilka setka marki. Komu rzeczywiście żaden czas ma ta oferta powinna patrzeć siebie poważnie: Doskonała choinka przez klikaj mysz bezpośrednio do domu bez zimne stopy, uciążliwe kopanie w średniaim miary i trenach. Przy [link widoczny dla zalogowanych] <http://www.besteweihnachtsbaeume.de> proszę znaleźć limitowaną daninę ręka, klasyczna gdy także wypadanej, wczesne egzotyczne jodły do wygodnego online- zakupu: Jodła mężczyzna północna Nobilis ..., świerk błękitny (jodła pospolita),I:
Sprytny pomysł prezentu dla tej zimy: Mini świerk błękitna w dekoracyjnym rulonie papieru z osobistą kartą ukłonem.

Kilka możliwościom choinka do krasić pokazują my w naszym rogu majsterkującym <http://www.weihnachtsstadt.de/Basteln/Baumschmuck/Schmuckstart.htm>

Heros kilka miesiące przed, pomimo że tylko kilka minęli minuty. I oni zrezygnowali tak z ściganie.

Co znaczy naszą ozdobę choinkową?
Co wisimy na gałęzie, nie cieszy tylko oka, lecz ma często także zawartość symbolu. Choinka tkwiłem już coraz bardziej osobliwą fascynację.
Duftende jabłko obiecuje lato środków w zimie. Owoce są alegorii dla płodność i w wór święty Mikołajem prezentem dla grzecznych dzieci. Oni przypominają na choince na raj i na rajski na Bogu Narodzeniu. Stara historia obiecuje: Stanie kiedy dziewczyna je na pierwszy święto Weihnacht w drzwi domu stojąco jabłko, potem pierwszy zakończyłby przechodzić chłopak jej konkurenta.
Toczyć choinka staną w wąskim stosunku do symboliki jabłecznej. Dmuchacze szkła rozwijali kulistość z małych paciorków i -owoce. Doskonała forma odpowiada za doskonałości i boskości. Ona odnajduje się w jabłku jako znak dla mocy; Jako formę bez początku i koniec symbolizuje nich wieczności.
Orzechy są zamknięte i trzaskać ciężko, oni są alegoriami dla Boga uchwałą - w którym mieszka wewnętrzny to ściemnia się , zagadkowa; Pozłacalibyście oni są promieniująco i działają żywo. Łączymy z nimi myśl na naturze, jesieni i płodności.
Prezenty: Małe paczki wiszą tu od wieku na drzewie. Oni przypominają na podarki go święceniu trójki królów dla dziecka, miłości bliźniego i oddania się symbolizują. Podarowywać przypomina chrześcijan nadto na tym , że rodzenie syna Bożego jest największym możliwym prezentem. Chcieliby na tym oni biorą w czymś udział inną symboliczny zostawiają.
Jest tradycją prezentu ale nie ograniczy do chrześcijańskiej przestrzeni. Do czasu, w której nas świętujemy dzisiaj Bożego Narodzenia, upadali wcześniej rzymskie Saturnalien, święto, przy którym urzędnicy i niewolnicy z prezentami pokrywają zostali pokrywać dach.Jej ludzie świty dla wiernych służb z prezentami. , także wikingowie pokrywali pokrywać dach w zimie środku podczas dużych uroczystości płodności,
Podobny jak orzechy są także szyszkami jodłowymi znakiem płodności. Oni staną równocześnie dla dziewiczość i z to także dla panny Marii. Oni wyglądają czasami ale wczesna jak sopel lodu i symbolizują tak zimę.
Zawartość symbolu ptak jest interpretowana różnie. Zależy od tego , o który sposób chodzi to: Bociany są posłańcem jary, Glücks- i oddawcą dziecka. Spółkuj klatka symbolizują domatorstwo, gołębie są ptakami pokoju i odpowiadają za uduchowienie. Sowy uchodzą zwierzętach uroku i symbolach dla mądrości. Powtarza się przekonujące kołowe pawe wszystkie dający się wymyślić moce czarodziejskie, jej migocące upierzenie przypomina na przepych niebo noclegowy.
Łowiłby ryby są zechciany z wiele założenie jako ozdobę Weihnacht - oni są starymi symbolami za wodą, życiem i płodnością, i oni przypominają na biblijną historię: Chrystus jadał niegdyś z niewielu rybami całą gromadę ludu. Ryba była za chrześcijanami tura znakiem rozpoznawczą.
Symbole losowo są zechcą przedmiotami za obiciem drzewnym. Są szczególnie przyjemny małe biedronki. Powtarza się im już coraz bardziej niebieskie przybycie, co zdradza także jej inny imię: Chrząszcz Pana Boga. Oni przynoszą po starej wierze zadowolone ambasady od nieba. Kto wiesza sakiewkę na drzewo, ma naturalnie na finansowym dobrodziejstwem.
Pieszczą mają wyraźną, prosta ambasada. Oni są wyznanie miłości na obserwatora i miłość, ochota, radość i siła żywotna symbolizuje.
Trąby pozostały z puzonów, narzędziom aniołów, dla choinki. Będą odczytywali tu wcześniej wiadomości na placem targowym, po tym jak posłańcy wołali ludzi z sygnałami trąbą, oni będą sygnalizowali także dobre nowiny. Poza tym oni przypominają na stary zwyczaj, wypędza złe duchy z wrzaskiem.
Gwiazdy symbolizują skarb wiedzy astrologii. Oni błyszczą na drzewie jako symbole nadziei na łaskawy los. Gwiazdy słomkowe przypominają na tym , że dzieciątko Jezusa na słomą leżało w żłobie. Gwiazda na szczytem zostawia myślą o cudzie gwiazdy od Bethlehem.
Ludzie wiedzieli wcześniej tylko za dobrze, jak ważni anioły są. Bez niebieskich duchów służbowych, to był mieszkańcom uziemiającym wyraźny, biegał prawie nic w tym świecie. Anioły zatrzymywali wszechświat w chodzie. Prawie wszystkie religie znają anioła, które między boską i pośredniczą bardziej ludzką sferę. Na Bożym Narodzeniu zaludniają złota i srebrna istota skrzydłowa drzewa; Niektóre przypominają czarodziejki, działają inną poważny i potężny. Góruje bardzo często anioł na szczycie choince, ponieważ anioł oznajmiać igen po biblii rodzenie Zbawiciela.
Dzwony dzwonią do on święcenie nocy i pozdrawiają nowy rok. Pierwszy dzwon cerkiewny dzwonił w Europie chyba w szóstym wieku w Włoszech. Dzwony wołają, wiwatują i przypominają. Ostrzegają tu nich przed niebezpieczeństwach, dzwony są na choince także jako Unglücksverhüter pokrywa. Oni oznajmiają na Wigilii zadowoloną ambasadę: Przychodzi do święta! Przychodzi do prezentu gwiazdkowego!

Nadsyła od Krischa
Z książki
Johann wanny świata Weihnacht od Evelyn Scherfenberg i Johann Wanner, BLV towarzystwo nakładowe., Monachium
Dzieciątko Jezusa
Dzieciątko Jezusa przynosi w południu Niemczech, udziały Szwajcaria i w Austrii grzeczne dzieci prezenty.
Advents- staną się także i kiermasze przed Bożym Narodzeniem w tych regionach Cristkindlmarkt, Cristmarkt lub nazywa także rynek dzieciątka.
W mym bardziej własnym dzieciństwie gorączce my coraz dzieciątko Jezusa z naprzeciwka, to krasiło drzewo i kładło prezenty pod drzewo. Patrzeliśmy zawsze czy nie widzieć mogliśmy tego raz, ale był zakryty sam dziurką od klucza do izb Türe.
Dzieciątko Jezusa jest w przeciwieństwie do świętym Mikołaju już od dawna czasu po drodze.
Przedstawienia idą jednakże jak ponieważ dzieciątko Jezusa auseinanderaussieht bardzo daleko. Dla tej dzieciątko Jezusa jest jednego, Jezus w żłobie, która widzą innego te gdy anioły z dużymi skrzydłami.
Teraz to jest właśnie tajemnicza istota. To lubi być także dnem, dlaczego man sobie stawiaj czoło znany Heit jego, opowiada tylko niewielu historie nad dzieciątkiem Jezusa.
Rozchodzą zwyczaj mógłby od dzieciątka jezus w żłobie. Zostawiam pomagam sobie tu chętnie.
Cieszyć się tu kiedy jeden lub inny wielbiciel dzieciątka Jezusa mógłby pomagać mnie jakieś mało. Dostawałem w minionych latach wiele emalie, w których skarżyli się się gości z nie bożonarodzeniowym słowom, że piszę o dzieciątku Jezusa nic, moje wezwanie siebie przy tym do pomagać pozostał niestety bez odpowiedzi.
Więc nie skarżą się lecz piszą.
Początek szaleć chrześcijańskiego dokazywać
Należy chodniki podziemne, piekarze wiedzą tak te i cukierników, do tak zwany "chlebów tworu". Pieczywa są ten, symboliczne formowanie oznaczało oni lub figury przedstawiają. Chodniki podziemne ma wartość od wiele wieków jako to do biały Tücher owijane dzieciątko Jezusa.
Piekł się gdzie tej pierwsze chodniki podziemne i kto twórca od recepty i forma była, nie jest ręczy. Dziarska kulturowa i inne naukowcy są sobą jednak zgodny, że wciągnięty został chodnikami podziemnymi tura do Sasa z pieca, i wprawdzie wokół roku 1300. i piecze się tak jak przed 700 latami także dzisiaj jeszcze.
Autentycznie pojawia się chodniki podziemne do pierwszego razu 1329 w zamku o no przy S węgorzach. Jest z starego pisma pobierać, że Naumburger piekarze wypowiadały się gotowy, zapłacić na Boże Narodzenie jej biskupowi Heinrich i jego Hofe "zween wystarczałby chodniki podziemny pszenny, stałby kto pół pół korca mąka pszenna spokrewniony,".
"Co kler grabi jest," saksoński książę ziemiański jest pokryty mieć siebie jako światowego władcę, "Jest mnie tylko tanie!" Jakaś powstawała tak daninie episkopalnej podobny obowiązek czynszu dla Weiß- i piekarzy miejscowych rezydencji Dreznu (do 1913). Cech piekarski dostarczał na każdym drugim święcie Weihnacht dwu chodnikom podziemnym chrześcijańskim od każdorazowo półtora metr długości i im 36 funt waga, znosi od ośmiu mistrzów i ośmiu kompanów, na zamkiem. Jest pojęcie "chodniki podziemny pszenny" więc udokumentuje od 1329. 1474 pojawia się w Sasie potem ten "chleb chrześcijański". Nazywa się w dokumencie: "Podobnie 7 gr przed zewey chlebem chrześcijańskim biedny luten uff Wyn powaga", co z tym czym nazywa się jak: "Również siedem groszów za dwóch chleby chrześcijańskie dla biednych ludzi na Boże Narodzenie ".
Oliw lub masło?
Smakowali jak chodniki podziemne wówczas chyba? Wiele Ge pikanterie, która dzisiaj tak oczywisty do kupują są, byli wcześniej jeszcze nieznane lub bardzo drogie. Do wszystek katolicki lądowanie miał wartość czas adwentu gdy post. Był więc masło zakazywali tylko olej pozwala. Ale chodniki podziemne z olejem pieką?
Huczenie pieką i zjadających ludzi dosięgało rządzące brata księcia elektora powagę i księcia Albrecht, oni wokół 1470 chodników podziemnych do jednego o polityka robili. Oni przedstawiali nieapetyczną sytuację święceniu ojcu: Miałoby się w saksońskim lądowanie tylko zwykłe olej rzepakowe, z którym piecze stać mógłby teraz przy Bogu strawniejsze chodnik podziemne ledwie. Odpowiedź zostawiał nie czekają długo na siebie: "... Że wy, wasze baby, synowie i córki i wszystkie wasi prawdziwi służący i Hausgesind masła zamiast Oehls bez kilka Pön (męka, kara) i używać chcielibyście spory".
Piekarnia chodnika podziemnego stała się tak coraz lepsza, przynajmniej w okolicach Saksonia, panował w nich dobrobyt. Urządzenie tego hinausbeigetragen Drezdeńczyk rynku strucli, który to do dawał dzisiaj corocznie przed Bożym Narodzeniem i ten cieszył już wówczas wysokimi liczbami gościa, istotnie do tego , wyznaje chodnikom podziemnym dalekim nad Sasem robić. Drezno nie było przy tym jeszcze gotowe fortecą chodnika podziemnego , która znamy dzisiaj. Z otoczenia, przede wszystkim z sikory i opieraj sitkowe, przychodzili już końcowi 16. wieku piekarzy z ładunkami chodnikami podziemnymi w elektorska rezydencja, co ten Drezdeńczyk piekarz wszystko inne niż był kochany.
Delikatne wzwyż kosztowności
Chodniki podziemne zostały polepszone dalej. Panie zamożnych rodzin rękodzielniczych i bogate Patriezierhäuser buken teraz także sam. Książę Maurycy (1547 do księcia elektora powstawały) pisze w liście przy jego żonie Agnieszce w Drezdeńczyk zamku od wyprawy: "Chcę pozostawać tę zimę przy tobie, my volln ze sobą birn B szczury, stolln jedzą i mają z Bogiem Hülfe jakiegoś dobra Müth len." To nie jest od dawna tajemnica wiele: Sasi należą do Niemiec najlepszym ciastkarzom i najbogatszym wiedzom jadacz ciasta. Czy to już o środek 17. wieku był tak, spekulacja musi pozostać. Chodniki podziemne w każdym bądź razie byli w tamtym czasie delikatnymi wzwyż kosztownościami. Nikt miałby to odważyć się ryzykować, oni prosty gdy znaczyć. "ciasto" To jest dzisiaj jeszcze tak. Drezdeńczyk lub inna sächsiche chodniki podziemne są królami pod dziełami dziobówkowy.
W unsererer piekarni Weihnacht oni znajdują także recepty wiele sposobów chodników podziemnych chrześcijańskich.
Pasterka
Odwiedziny pasterki lub jarmarki północy są zwyczajem on pielęgnowany jest w wiele rodzinach.
Rozumie się dolnej pasterce pierwotnie to w on święcenie nocy śpiewane modlitwa poranna kościoła do Boga Narodzenia. Potem dolna pasterka jest narodowo rozumieć bożonarodzeniowy jarmark północy, która ale w kilka okolicach także już na późniejszym święcenie wieczorze lub świętuje się w rannej porze pierwszym dniu Bożego Narodzenia.
Niegdyś bardzo rozrywkowa pasterka dowiadywała się w głębokim nacięciu nich, wystawiony zostali gdzie maskaradami, grami marionetkowymi, pogodnymi Musik- i szorstkimi przedstawieniami pieśni, w czasie reformacji.
Sam człowiek te nie idą całego roku do kościoła widzi się na tym wieczorze.
Kościoły są kraszone na tym wieczorze najczęściej uroczyście. Powinno być już na czas tu, ponieważ także w dużych kościołach są na święcenie wieczorowi miejscami siedzącymi obcisły.
Uroczysty posiłek
Stałem się przez krótką Disskusion przez emalię uważny, obchodziłem, czy ponieważ wiersz od Carl Mayer drgającego " Chwal pasuje jedzenie <http://www.weihnachtsstadt.de/Gedichte/klassisch/Lob_des_Essens.htm> do miasta Weihnacht lub nie!
Brygida produkowała związek, i upadało tu mnie:
W wszystkich kulturach, są tak przeciwnie nimi, jeden mają wszystka wspólna:
Rodzina siedzi coraz przy dniach świątecznych nasienie za przy uroczystszym jedzeniu. Przecież skąd ta wspólność kultur przychodzi?
Agape, w którym Żydzi upewnili wspólnemu posiłkowi siebie czyny terapeutyczne Boga znaczy "posiłek kochany". Pascha została świętowana w formie wspólnym jedzeniu. Chrześcijanie wskazali o - przez Chrystus, założyciel - ten posiłek.
On, który jest w chrześcijańskim posiłku ofiarą posiłku, jest do chrześcijańskiej wiary Chrystusa sam, to rodzenie na 25. grudniu świętowane jest. Przy tym grał w chrześcijańskiej tradycji w wspólne posiłek znaczącą rolę. Także Jezus będzie świętował będzie zdradzał z jego Freud go Agape, gdy posiłki od Judasza, on będzie sadzał jego przyjaciół gdy następców jakichś itd.
Łamanie chlebowe stało się symbolem dla Chrystusa.
Wszystko gra w dzisiejszym Bogu Narodzeniu ledwie w jeszcze rola. Ale kiedy stanie się w rodzinach jeszcze wspólny " zatrzymaposiłek", to jest już jakieś bardzo piękne znak.

Także jeszcze szczególne siły są przyporządkowywane pojedynczym składnikom jedzenia:
Bryły -- z tym talary w domu nie rozchodzą
Kasza jaglana -- powinna ,,pęczniejące,, przynoszą dobrobyt
Chleb z tym -- jest zawsze pokarmem w domu
Pieprz & sole -- powinni wyganiać z jej ostrością złe duchy
Borówki brusznicy -- do opieki przeciw chorobie
Rozmaici oddawci podarku
Lub kto przynosi mnie prezenty: Dzieciątka Jezusa lub święte Mikołaje?
Co jest właściwie różnicą między świętymi Mikołajami i tymi
Dzieciątko Jezusa? Oboje przychodzą na wilii Bożego Narodzenia, oni przynoszą
Przychodzi prezenty gwiazdkowe, są nie widzieć przy tym , naturalnie ale coraz
Tylko jeden - święci Mikołaje LUB dzieciątka Jezusa.
Dlaczego daje więc nie tylko osoba?

Dno dla rozmaitych figur święta wieczór, do niektóry
Okolice prędzej czy później także, prezenty przynoszą nie jest prosty
Wyjaśnia.
Dno jest szukać w zasięgu religii, która rozmaity
Religie odrzucać oznaczał figury, tak że sobie regionalny
Odróżniał pokazuje. Te różnice zacierają w bardziej dzisiejszym czasie coraz
Wiele, nie jest tu przeprowadzką rodziny do inny regionów rzadko.
Inny dno jest w historiach i pogłoskach z rozmaitych
Szukać regiony. Tu stali się w tym biegałby pokolenia historie
Oddawca podarku opowiada.
Do zamknięcia gra jeszcze radiu i telewizja rola, tak został np. nim
Święty Mikołaj <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Weihnachtsmann.htm> od znanej firmy napoju wyznaje tak mocno robi,
Że on znajduje coraz wiele kochanków i inne oddawci podarku jacyś mało
Wypiera.
Kto wyjaśnia grubo jest gdzie kompetentny:
Święty Mikołaj przynosi w północy Europie prezenty, około od środka
Dzieciątko Jezusa przychodzi Niemcy, stalaktyt Claas <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/laender/Holland.htm>przychodzi w Holandii na 6. 12.,
Wiedźma Befana <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/laender/Italien.htm>w Włoszech na 6.1., Oni są w Hiszpanii tym
Święci królowie trójkowi <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/laender/Spanien.htm> na 6.1., Ojczulek mróz przychodzi w wschodnich regionach
Wszystkie mają ale wspólny, że oni obdarowują dobre dzieci i na to
Przypominają dziecko Chrystusa w żłobie.
Prezenty
Prezenty na Boże Narodzenie mają wielokrotny początek.
Obdarowywał się do początku nowego roku już w Rzymie Cäsars urzędników od ludności, niewolnicy dostawali przed od jej panów podarkom w tym często już wyznaczanego rozmiar. Zostali darowany także w przedchrześcijański obyczaju do święta nim przesilenie zimowemu podarków, wokół Dämonen trzyma w oddaleniu od domu lub głosować Wetter- lub Bogów żniwa przychylnie.
Niektóry widzi lądowałby poranny w prezentach także symbol dla podarków trzech sposobów z tego, która po on darowywali legendę Weihnacht równemu urodzonemu dzieciątku jezus jej podarki.
Jest pewnie, że już w 16. i 17. wiekach obdarowanie dzieci stały, kiedy nie inkasował także od zwierzchności i kościołów coraz chętnie bardziej widzianego miejsca.
Żaden cud więc, że Boże Narodzenie dla naszych dzieci jest tym chyba najważniejszym świętem roku.
Słuchałem tak z ust dziecka:
Nie musi być przed Mikołajem tak grzeczny, także tylko małe prezenty są tu
Święty wieczór
. Kiedy na przeddźniu Bogu Narodzeniu, święceniu wieczór, zadowolone oczekiwanie dzieci z tymi rodzice idą popołudniami późny do nabożeństwa i kiedy przeprowadza się później w kole rodzinie pod uroczystą kraszony choinką prezent gwiazdkowy, znajdujemy się potem w dobrej tradycji, która podarowywać już naszym przodkom pociechę i pokrzepienie.
Wyznaczony został dlaczego rodzeniem Jesu chrześcijaninem na 25. grudzień, był stwierdzał już nie , nie wynaleziony został zwłaszcza dokładnym dniem rodzenia Jesu nigdy. Także biblia nie daje dokładnej informacji o tym. Jest prawdopodobnie, że man do czasu on nawracać na chrześcijaństwie Boże Narodzenie na 25. grudzień kładło, przebywaj runęli przy ostatnio kilka dni temu wiele pogańskie święta i mogło się tak przejście staną się od pogański obyczaju na chrześcijańską religię lekka zostawiają.
Faktyczne okoliczności na urodzinach Jesu chrześcijanin w tym lata Null były pewnie mało radosne. W samotnościach i osobistych potrzebach, w skąpym noclegu stanie się w politycznym bezładnym czasie dolnym niepozornym okolicznościom Boga syna urodzony. Historia Weihnacht do Lukas <http://www.weihnachtsstadt.de/Geschichten/klassische_Geschichten/weihnachtsgeschichte.htm> daje o tym poglądowy obraz.
I jednak Bóg Narodzenie był do wszystkich czasów wesołym świętem, nie był Bogowi od ostatnio kilka dni temu oderwanym pojęciem, lecz znajdować przez jego syna środków pod nami.
I ta wesołość życia w prezentach gwiazdkowych, które dało zawsze jako symbol dla podarku pastuchów, które przybiegali, aby świętować rodzenie pana.
Komu dziwi dlatego, że Boże Narodzenie proste jest za małymi pod nami największym zdarzeniem w roku, że Boże Narodzenie dla dzieci nie tylko kościelne święto, lecz święto rodziny z jego powabami i urokami i jego jest wiele Freud.
Prosty w nasza dzisiejsza, zastanawiający się odpływ Boga Narodzenia zaofiarowywać mało Tro kawałów czasu z starymi, ciągle piękny zwyczajowy ocala na tamtą stronę stać dobrą sposobność do przytomności i do odkryciu znowu od wartości, które zarobiły to, nad tym dzisiaj.
Szopka wigilijna

Na światem, świętują gdzie chrześcijaninowi rodzenie Jesu, szopka wigilijna odnajduje się wszędzie.
On legenda po pierwsza szopka wigilijna stała 1223 w kościele świętym Franciszka od Asyżu. Jego uroczystość znajdowała w Greccio w rzeczywistej stajni z haruj zamiast i osły i napełnione słomkowe żłoby, lecz bez świętej rodziny.
Historycy przypuszczają gdy oni w Rzymie relikwie żłobu, przed którymi papieży świętowali wcześniej nocne nabożeństwo Weihnacht przechowywały w punkcie wyjścia zwyczaju.
Duży czas żłobów był tym barokowi. Jezuici budowali potężni i cenne żłoby. Wiele miasta następowały przykładowi i każda gmina chciał mieć wkrótce jego własny żłób. Został zakazany w 18. wieku w Austrii, franku i Szwabie postawienie od żłobów, co lecz pokazywał przy ludności mało działanie. Żłoby znajdowały przez to w domach i izbach wieśniaczych nowe miejsce. Z żłobem był także śpiewanie od Krippen- i pieśni pastucha (poświadcza od 11./12. Jhdt.) jak tylko złącza pieśniom śpiewać gwiazdy. Przez choinkę on od 19. Jhdt. Ogólne rozpowszechnienie znajdowało, żłób gubił jej funkcję punktu środkowego .
Gdy 1825 zakazy żłobu podniesione zostały znowu, rzeźbienie żłobu rozwijało się do on chętnie widzianej zręczność.
Różnorodność szopek wigilijnych jest prawie nieograniczona. Każdy chłop żłobu przedstawia rozwój wydarzeń od wypadków tak, gdy Bethlehem leżałoby przed jego drzwiami domu. Pastusi w bawarskich żłobach noszą zwykłe ubiegają. W Japonii przynosić przystawiałby królów Samurais prezenty. Dzieciątko jezus leży przy Eskimosach Sch cierpieć na jednego, i dzieciątko Jezusa jest w Afryce czarne.
Mikołaj
Prawdziwy opadaliście Mikołaja 340 żył do Chrystusa jako biskupa w tureckim Myra. On miał wartość jako miłosierny i bardzo dobroczynny: Wszystek, co posiadał na zewnatrz go i wyżebrać mógł nad tym jeszcze, on podarował na ramiona i na dzieci.
Całe kontynenty, Azja, Europa i Ameryka czczą biskupa z Myra. Tysiące noszą w krajach wschodnich od kościołów jego imię. Mikołaj był w Europie nim na tym sprawdzać płakać wyznawał święciłby wszystkie czasy. Nie tylko lecz także ortodoksyjne kościoły gdy ewangelickie luterańskie i katolickie czczą go święceniu Mikołaja. On święciłby jednoczył podczas wojen religii kościoły. Jako w roku 1054 ten papiescy odsyłane oni ekskomunikować kładł kościoły wschodnie na ołtarz go święcenie Sofię w Konstantynopolu (dzisiaj meczet), przychodziło do schizmy, która powstawała ortodoksyjny kościół. Gdy postanawia potem w roku 1087 katolicki kościół, kośćce tego święcenie Mikołaja do Bari do przejeżdżaliby, ortodoksyjny kościół przyłącza się .

Kośćce tego święcenie Mikołaja
Ledwie jeden, który w Włoszech południu jego urlop na tym "Teutonengrill" spędza biały, że tu przy Bari ten święty Mikołaj, grzebać leży. To zaczynało w roku 1087, gdy kilka mężczyźni postanawiali, podróżować do Myra (dzisiaj Turcja), aby zrabować trupa sławnego święcenie. Chciało się z tym szkodzą komuś bogaty kościół na pieniądzach i spojrzeniach. Stał się trupa więc kradnie z grobu cerkiewnego, szafa przynosiliście z kościami święcenie na brzegu okręcie i wysyłacie frachtem do Bari. Rozchodził jak historię, nie wie się dokładnie. Mocno stanie w każdym bądź razie, że święte kości pozostawały tu i man corocznie duże święto kościelne do czczeniu tego święcenie świętuje. Miasto może tak zaraz dwukrotnie święto świętują tego święcenie Mikołaja, raz na 8. maju (sztagu przyjazdowym) i raz na 6. grudniu (dniu śmierci). Jest losowany z wiele dniami przed świętem pod rybakami, które czółno ma honor, posąg tego przenosić święcenie. Stanie od 11 godziny rano posąg Mikołaja tam i z powrotem na bogatą kraszony łodzią rybacką przy wybrzeżem przed Bari jedzie. Tysiące czółen pielgrzyma wiosłują na zewnatrz, aby uczcić go święceniu.
Co jest na kośćcach tego święcenie Mikołaja tak cenny?
Opat klasztoru zstępuje na 8. maju od święceniu Mikołaja, do grobu i 80 zostawia cm długą rurę przez klapę do tego hinabansonsten opieczętował grób. Stanie z tę rurą płyn abge ssać i napełnia do być do dyspozycji ampułek. Wierzący czczą ten płyn jako tego święcenie Mikołaja "manna". Objaśnienie ma naukowo dla tego . Nie wie się , jak sobie w jednego przychodzą pełny tworzyć może suchą przestrzeń płynu. W tym biegałby tysiące ludzi leczeni zostali wiekami, które ostrzeliwany siebie z tym płynem, od najcięższych chorób. To jest obkłada! Jeszcze coraz mnisi przechowują w ampułkach tę "mannę" jak skarb i przynoszą to chorym. Nowoczesne analizy pokazują, że ta "manna" składa się przede wszystkim z wody i nic z manną do robią ma, podchodzą które Boga Żydom niegdyś w pustyni zostawiał.
W czasie Meier zacnym Mikołaj oddawców podarku, do którego imieniny (mądrze przypadek na dzień chrześcijański lub w noc sylwestrowa) miało miejsce prezent gwiazdkowy był jeszcze.
Podczas reformacji to nie udaje się sam luterańskiego i calvinistischen kościoła, wyplenia kult Mikołaja. Odmowa ubóstwiania święcenie stawia ważny punkt w reformie cerkiewnej Luthers.
On żył po jego śmierci (na 6. grudniu) w wiele legendach dalej.
Kładzie nad Mikołajem
Jednym z 9. wieku opowiada na przykład od bogobojnego mężczyzny, który był tak biedny, że on mógł nie dawać jego trzem córkom wiana. On nie wiedział w jego rozpaczy innego rady, jako dziewczyny "do służb kochanych na ulicę za szykownego". Wokół to zapobiegać, rzucał opadaliście Mikołaja trzech brył złot przez komin rodziny. Oni upadali bezpośrednie do oni do suszeniu wieszane skarpety. Stamtąd zwyczaj pochodzi, na przeddźniu tym stawiać 6. grudniowi możliwie duże buty przed drzwi...
Inna Legnde opiewa, że święty mężczyzna w Szwajcarii musiał załatwić jeszcze całkiem inne prace - do przykładu on, wypełniać życzenia dziecka. On zrywał dla tego niemowlęta od drzew! On pozostawia w międzyczasie to także tam bocianowi.
Inna opowiada, że ten święty Mikołaj niegdyś miasto Myra przed klęską głodową i zachowywał jeszcze gorszy. Byli pojawiony korsarzowi i wszystkie okręty zbożowe gekapert miały. Nie otwierać mógł z wysiłkiem tu miasta wystarczająco okupu, korsarze wymagali dzieci miasta gdy niewolników. Mikołaj ofiarowywał cały skarb cerkiewny i korsarza ściągaliśmy zadowolony.
W przeciwnego wypadku ma wartość Mikołaja od j wczesnej jako patrona dzieci. Zostawia grzeczna i nagradza pilna on, gniłby on karzą od pomocnika: Od parobka Rup prawa także Hanstrapp, Pelzmärtl, Hans mufka, Krampus lub na przebierać nazywa. Finsterer typ z ciężkimi łańcuchami i dużymi worami, do którego on pakuje całkiem złe dzieci i bierze ze sobą w czarnym oberwańcu,.
Przecież on nie uchodzi wszędzie złym chłopaku. , W Sasie do przykładu, parobek Rup prawo przynosił w niektórych regionach prezenty gwiazdkowe.
Marcin Luther był tym, tego on Mikołaj robił prawie bezrobotny. Reformator cerkiewny grzmiał w 16. wieku przeciw ubóstwianiu od święceniu i opierał absankt Mikołaja gdy oddawcę podarku. Zamiast tego on robił urodziny pana do dnia podarku: On święcenie wieczór. I dzieciątko Jezusa zostawiało prezenty przynosi. Wolno temu napełniać świętego Mikołaja odtąd właściwie tylko jeszcze na jego dniu śmierci skarpetę i but.

Ubóstwianie Mikołaja ponosiło ciężkie uderzenie oblicza od katolickiego kościoła. Kardynałowie stawiali równe pytanie, które stawiają także dzieci: Ma to Mikołaj dał go rzeczywiście? Teraz tak, właściwie wtykają w święcenie Mikołaja równaj dwa historyczne osobistości. Biskup Mikołaja jest tu raz, który w 4. Jhdt. Żył w Myra w Azji mniejszej i potem biskup Mikołaja od Pinora, których gdy opatów w 6 Jh. Zakładał w Myra klasztor. Nie przebywaj tego sobie 100 %ig oczyszczają kreska zostawiała że katolicki kościół, kto jest teraz właściwym, przy ostatniej reformie kalendarzowej 1970 go święcenie Mikołaja cały z kalendarza cerkiewnego. Wolno tylko jeszcze świętym mieć miejsce w urzędowym kalendarzu cerkiewnym, które byt zabezpieczony jest,.
Świtaj Marcin
Sztag Marcina jest świętowany na 11. listopadzie.
Oni legenda tego święcenie St. Marcin:
Marcin był od Tours ( 316 - 398 ) w Węgier urodzony oficer rzymskiego cesarza.Po on spotykał legendę temu w zimnej nocy ozimej żebraka, który nosił tylko jeszcze oberwańca na ciałem i jęczał przed zimnem. Gdy Marcin widział go, on brał jego miecz i przecinałem z tym jego własny płaszcz środków. On dawał połowę niebodze, on kładł inną połowę siebie sam znowu wokół.
Jezus Chrystusa powinien zjawiać się być w następującej nocy Marcinowi w śnie. On powinien nosić mieć tamten kawałek płaszcza, które dało Marcina żebrakowi wieczorem .
Matin zostawiał ochrzci siebie wkrótce tym w wieku od 18 lat.
On kwitował z 40 latami jego służbę w wojsku, stał się misjonarzowi i działał od 371 gdy biskupów od Tours.
Historia do odczytania została posłana nami przez Krischa, znajdujecie nich tu <http://www.weihnachtsstadt.de/Geschichten/wahre_Geschichten/Vom_heiligen_Martin.htm>
Szczególnie na wsi był wcześniej sztagiem Marcina od szczególnej ważności. Dziewki dostawały przy ostatnio kilka dni temu i parobki jej płaca, zwozi tu teraz żniwo i wino ge wytłaczać było. Sztag Marcina znaczył więc zamknięcie roku gospodarczego. Musieli równocześnie ale oddawali w czynsze i zapłacony są dzierżawę także nich. Wiele chłopi dokonywali jego nie oddawali finansowo, lecz w formie od gospodarczych produktów, np. krowie, świni lub gęsi.
Przebywaj przed gęsie często zarżnięty zostali, wokół dziedzica tłusta gęsina do usługują te gęsie stały się po imieniu dnia, więc nazywa gęś Marcina.
Dzieci dostają w wiele okolicach także dzisiaj jeszcze małe prezenty do sztagu Marcina. Święty St. Marcin przychodzi np. w franku jako Pelzmärtel do dzieci.
Znajduje się także specjalne wypieki do sztagu Marcina: Z. B. Rogale świętomarciński olchy Marcina
, obwarzanek Marcina,Inny zwyczaj otacza tu na przeddźniu z latarnią i pieśnie latarni do śpiewają jest rozprzestrzeniony daleko. W kilka okolicach jeździec prowadzi ten pociąg latarni gdy St. Marcin przy. Jest grany po często potem także nimi legendzie z żebrakiem.
Chleb aniołów:
Niebieski słodki marcepan
Dało się jej wiele imiona, ta wyśmienita biała masa chrupiąca, która znajduje akurat do godów tak licznych kochanków. Oni dzisiaj zwykłe oznaczenie prowadzi siebie, odwoływać jak historyka, od którego włoski Marci pani, chleb Markus,. Bądź jak temu także, jest ważne za wszystkimi dziobami słodkimi, że otrzymuje się marcepan dzisiaj wszędzie wolny problem. To nie był coraz tak...
Arabia powinna kraj początku być ten marcepanem, puszczał w ruchu od gdzie z tym jego (bardzo powolny!) triumfalny pochód nad Hiszpania i Włochami do nas. Mogło jednakże tu po raz pierwszy w 15. wieku przyrządza staną, i wyłączne od aptekarzy (co wyjaśnia także, dlaczego to woda różana - składnik tego marcepan - wyłączny w aptekach do kupować daje). Komu dziwi, że ta wyśmienita kosztowność tylko państwa zastrzegają sobie był, ona - dziwiłoby się - gdy wytworne deser zjadało. Ten (marzipan-)biedny czas szedł dla mieszczanina wzorca dopiero początek poprzedniego wieku do końca, gdy 1806 w Lubece założony został pierwszą dużą fabryką marcepanu. I także góra króla w Prusaku wschodnim przychodziła przez marcepan do sław i czczenie.
Towarzysze tego Mikołaja
W wiele okolicach przychodzi Mikołaja w towarzyszeniu pomocniku.
Ten stawia rażący biegun przeciw do wczesnej delikatnej i uprzejme zjawienie tego Mikołaja. Gdy to dla nagrody dzieci jest kompetentny, jego finsterer towarzysz troszczy się o ukaranie niegrzecznej i krnąbrne dzieci.
Oni wyznawać imię:
Ujarzmiaj Rupp prawo
Hans mufka
Belzebub
Pelzprecht
Pelzmärtel
Stawaj grzechotka dęba
Na przebierać
Krampus
Niektóre te figury rozwijali w kilka regionach własne postępowanie i obrazy zjawienia.
Z stąpa tak. B. Pelzmärtel w franku na 11.11. Na. On rozwijał obdarowywać sobie z zwyczaju dzieci na sztagu Marcinie <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Martinstag.htm>. Opadaliście Marcina obdarowywał grzeczne dzieci i później przychodził dodatkowo Pelzmärtel gdy jego finsterer towarzysz. Przychodzi dzisiaj albo Pelzmärtel lub opadaliście Marcina. To zjawienie Sblid Pelzmärtel ma siebie od tego z ciemnym futrem ubierali brodatego mężczyznę, który powinien rozprzestrzeniać przede wszystkim obawę, temu tego dopasowuje Mikołaja, był tu nim teraz także za grzecznymi dziećmi kompetentnie.
Krampus wyważa dzisiaj w wiele okolicach, przede wszystkim w Austrii jako towarzysza tego Mikołaja. Jest z ciemny futro i okrywa czarnemu brodzie także nim.
Nazywa się Hansa mufkę ten ciemny kompan w Nadrenii.
Znam od innym figur niestety tylko imię i funkcję, Państwo mogą opowiadać może mnie do tego wiele?
Oni legenda od Santa Lucia
<http://www.ibmsnet.it/siracusa/santalucia/>

<http://www.ibmsnet.it/siracusa/santalucia/>Lucia żył w Syrakus ( Syracuse) do czasu prześladowań chrześcijan dolny Diokletian i chrześcijanka była. Ona miało zjawienie go święcenie Agatę od Catania i zostawiał tam na tym siebie chrzczą.
Ona przynosiło innego chrześcijanina artykułów spożywczych do katakumb. O oboje ręce do noszeniu mają za wolny, ona szło z koroną z palących świec na głowę do ciemnych chodów.
Ona chciał zrzekać się światowemu życiu i staną się zakonnicę.
Gdy jej narzeczony ten dowiadywał się , on był rozczarowany tak, że on zawiadamiał nich.
Chrześcijanie zostali straceni wokół tego czasu.
Lucia powinien ostrzył od woł do śmierci, ale zwierzęta będą wzbraniali się siebie, iść także tylko krok, tak bardzo męczyło się nich także i zapędzał.
Ona zostało zakłute potem. Ona umierało dla jej wiar.
Wiele pomniki i figury święcenie w Włoszech są szczególnie, Santa Lucia pokazują.
13. grudzień jest dniem od Santa Lucia. Tu jej dzień gdy początek kwartału w sprawie administracyjnej i gdy zamknięcie roku w szkole było znaczące, i poza tym runął z kościelnym Qatember, dzień ma wiele zwyczaje.
16. wiek miał wartość noc zakończyłby iść oni gdy najdłużsi rok naprzód,
Czas światła rozpoczynał Lucia.
13. grudzień jest świętowany w Szwedzie <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/laender/Schweden.htm> szczególnie. Ubrana biel dziewczyna, Lussibrud ( Lucienbraut) nosi wieniec z palącymi świecami na głową i budzi w rodzinie śpiące i pieczywo przynosi im. W Niemczech daje także dzisiaj, faworyzuje w katolickie okolice, zwyczaj, że ubrana biel dziewczyna z wieńcem oświetleniowym przychodzi do ciemnego kościoła i rozprzestrzenia połysk.
Skazywałby szortski na wygnaniu
Skazywałby szortski na wygnaniu, oznaczenie dla nocy Thomasa (21. 12.), noc Bożego Narodzenia, noc od Sylwester i nocy od 5. na 6. styczeń (króla trójkowego).
Noce Bożego Narodzenia i noce królowie trójkowe mają wartość gdy rozwój wydarzeń od wypadków w tych nocach większe znaczenie podchodzi w nocach szortski. "foaste"
Noce szortski zaznaczają zmianę roku, tajemnicze znaczenie zostało wyznaczone (zwierzęta mówią, nie wolno praniu wisieć pozostać z dnia na dzień ) im dla przyszłości. W Los- i pokrywało się Orakelbräuchen, patrzeć do przyszłości, dla bydła nieszczęście powinno odpierało przez wędzenie (stamtąd także noce dymny) i przez poświęconą "podarki pysk" od całego dobytku , dary przy powinni wymagającą (oszczep w gwiazdy, wywóz śmieci) zachowują szczęście.
Oznaczenie nocy szortski wisi z nim rozprzestrzeniali dziki, futrzany maski ( Perchten) razem (ahd. "spoczywaj" = szortski, gruby, włochaty, nie poskromiony), symbolizują dzikuskę polowania.
Oni strach dwunastu nocy szortski
, Nazywa także " krzywe dni", nie przędzie się w dwunastu nocach, przebywaj w przeciwnym razie panią Holle lub panią oczekiwałby przychodzi i ten spódnicy zanieczyszcza. Lub przebywaj man kłótnie i robactwa do domu do prząść myśli.
Boi się także, że kury nie kładą całego roku nad jajkami.
Strzeże się w inny okolicach przed tym , jeść rośliny strączkowe, ponieważ otrzymuje się w przeciwnym razie wrzody.
Biedny mężczyzna z Turyngii opowiadał, że bądź tym w jego młodości obyczajowi, iść w dwunastu nocach do ogrodu, podważać wszystkie drzewa owocowe i woła im: "Drzewko, nie śpij, pani Holle przychodzi!"
Pani Holle jest prastarą germańską boginią HEL, z czerwonymi oczami wiedźmami.
Pod gałęzią jemiołą.......

Gałąź jemioły nie wynalazła całowanie, ale on popierał to - przynajmniej w Anglii. Kto stanie tam z ładnymi dziewczynami lub przyjemnymi młodymi mężczyznami pod gałęzią z białymi jagodami, musi baczyć wprawdzie reguły gry ścisły: Zrywa się jagodę - pocałunek; Dwa jagody - dwa pocałunki. Kiedy żadne jagody są wiele tu, zamknięcie jest z pocałunkami!
Jemioły są wiele interesujące, gdy przypuszczałoby przy pierwszym spojrzeniu przez różowe okulary radości Weihnacht. Dzika roślina, od której około jest 1400 sposobom, woskuje najczęściej wysoko u góry w wierzchołkach drzewach. Gdzie żyć się lubi - w Senegal lub Szwedach, w wielorybie lub Japonia - także, jemioły wiszą wszędzie między niebami i ziemiami. Kiedy kładł przy pozostałą naturę jej ubranie ozime lub skrył się siebie do snu zimowego do ziemi, oni byli prawdziwym rozkoszą dla oczu.
Nasza jemioła Weihnacht jest zieleńszą zawsze, kulisty krzak od 60 do 90 centymetra średnic z szeroki, podobne do skóry liście. Grzeczne perłowe Beerchen są około tak duże jak porzeczkom i najczęściej biały lub żółtawy. W zbliża oni są wschodem żółci, pomarańcze lub czerwone. Jemioły są zrywane początkiem grudni jako ozdobę Weihnacht. Nie można dosięgać ich z ręką tu, strzela się na dół nich z bronią lub ona przynosi z rosochatymi tyczkami od drzewa.
Biała kobieta jemioły woskuje na drzewami liściastymi jak topole, brzozy, Apfel- i drzewa jaworowe. Rozprzestrzenia roślina stanie się wyłączna przez ptaki. Oni pożerają jagody i oni ścierają na dziób pozostaną stoki jądra na korze drzewnej lub oni występują niestrawieni znowu. Delikatne Wuezeln rosną w wiośnie z zarodków, których poszerzają siebie do lepkiego plasterka aresztu, z on wyrostek przez korę drzewną przenika drzewo. Stopniowo roślina liści pędzicie i zaczynacie nadzwyczajne długie życie.
Ona pozostaje oszczędza od owadów, wiatry mogą nie mieć na sobie jej nic, i jest nimi nie tylko lecz także przeciw mrozowi ozimemu jako także przeciw wysuszającą upałowi pewnemu. Jemioła umiera w zasadzie dopiero, kiedy drzewo gospodarza umiera. Leśniczi oszacowywali tak wiek jemioły, która rosła na cedrem, na 400 lata.
Stał się jak gałąź jemioły zielonym Weihnacht, nie jest wyznaje. Jego jagody przyspieszają dojrzewanie lecz tylko w grudniu, prosty na czas dla zwyczaje Weihnacht. Już przy germańskich altowych uroczystościach on jemioły grały przesilenie zimowemu w rola. I pali się jeszcze dzisiaj podczas dni Bożego Narodzenia w całej Skandynawii drewniany Jul blok, którego przy reszty wczesna do opieki dla domu przechowuje stali. Drzewo pochodzi od drzewa, w którym woskuje gałęziom jemiołę.
W angielskim hrabstwie nie rozkoszowałoby się Staffordshire gryz od budyniu Weihnacht, kiedy dolne to palące płomienie nie karmione byliby od gałęzi jemioły. Gra pocałunku wraca po teorii historyka na Saturnalien w starym Rzymie. Widzą inną bądź w tym pozostałością skandynawskiej wiary, że rośliną święty; Dlatego wojacy zamykali, które pod jemiołą w lesie zusammenstießen, dla dnia zawieszenie broni. Powinien być po innej legendzie jemiołą pierwotnie drzewem lasu, który dostarczyłby drzewo dla krzyża chrześcijanina. Nazywa się , że drzewo kurczy się przed wstydem na jego teraźniejszą wielkość, w przeciwnym razie ale przemieniony został do dobroczyńcy, który na wszystkie końce przechodzące dobroci i czystość wysypuje.
Jednym ma nad inny rośliną tak rozległą literaturę, jednym tak rozległa mitologia. Pogłoski o gałęzie jemioły bogatego dalekiego z powrotem do wieku wystarczałby przed chrześcijanin rodzenia. Czy on rósł może już w gałęziach drzewach poznaniach w ogrodzie Eden?
Fakt jest w każdym bądź razie, że jemioła osiedla siebie szczególnie na jabłoniami. Ognisty krzak, mówił z Boga do Mojżesza, należał prawdopodobnie do rodziny jemioły. Ten sposób, która woskuje w święcenie kraj na akacjami, czerwona pomarańcza łodyga ma, i jej liście i owoce wyglądają jak płomiene. Erkärt może,, "że krzak w ogniu palił się i nie zjadany został" nazywa się jak to w tym altom ostatnim wolom - przebywaj to tylko czerwony jak ogień on był jemiołą.
Najbardziej dramatyczna pogłoska jest może nimi od Baldur, który nordycki Bóg słońc i lat. On śnił noc dla nocy, on zamorduje stać raz. Jego matka Frija brała to dla złego znaku. Ona szuka całą ożywiał i ożywiony świat un na - kamienie i metale, wody i ognie, zwierzęta i rośliny - i zostawiał przejęzycza się od wszystkich, że oni Baldur nic wyrządzałoby. Ona spuszczało gałąź jemioły.
Gdy zazdrosny Bóg Loki ten dowiadywał się , on dawał tura wkrótce ślepemu bratu Hödur strzałę z drzewa jemioły, trafiał Baldur i zabijał go. Jest dziwnym sposobem bardziej podobny Mythos z w Afryce swojskiej, wierzą gdzie wiele gromady, jej naczelnicy mogliby zabijali tylko przez strzałę z drzewa jemioły.
Długi czas został uczczony rośliną z powodu jej tajemniczych mocy czarodziejskich. Starzy Grecy oglądali nich gdy środki przeciw truciźnie. Inne ludy wierzyły, ona mógłby wyłamywać zamki i strzegą przed ogne i chora Iten. Mężczyźni i panie nosili bransoletki, na który z drzewo jemioła rzeźbione amulety klekotały, i gałęzie jemioły wisiały nad drzwiami od pokoju do opieki przeciw wiedźmom i złym duchom.
Jako zyskali potem kapłanów na mocy, gałąź jemioły stała się symbolem od męstwa, zdrowia, płodności i szczęścia. Druidzi wspinali się do białego Gewändrn na drzewa i jemioły cięły z złotymi sierpami. W odźwiernym oni stali się kanton okręg orli z strzałą i zginali strzela na dół. Kto łapał nich z lewą ręką, panaceum posiadało przeciw chorobom dziecięcym.
W Holsztyn jemioła uchodziła także Geücksbringer. Gałąź jemioły na kapeluszu gończym dopomagała z pewnością do bogatej zdobyczy. Chłopi krasili każda krowa, która gdy pierwsza w nowym roku cieliła się , z gałęziami jemiołą, jagody posypywały na siano i oni mieszali do pora siewu pod prosa i inny zboża. Mężczyźni nosili len gałąź jemioły w zwyżce spódnicy i chwytanie jej scyzoryków rzeźbiły z drzewa jemioły. Panie, które mieli próżnie na dobrodziejstwem dzieckiem, związali się gałąź o szyję lub kładli go waleta poduszek.
Od jemioły uchodzi starożytności środku przeciw padaczkom i nagłym zawrotom głowy. Sebastian Kneipp chwalił jej działanie przeciw padaczce. W nowoczesnej medycynie jemioła mógł utrzymywa sam. Kartkuj i zawierają sokowi prasującemu rośliny materiał, który opuszcza ciśnienie krwi.
Jemioła jest na beliebtesten lecz jako ozdobę Weihnacht. Coraz cieszy się jeszcze na barwinku, które uskrzydliło z dawien dawną wyobraźnię ludzi w wiele udziałach światach.
Święty Mikołaj
I jego historia
Ludzie znają do wszyscy go gdy Father chrześcijanina, Sint Nikolos, Pere Noël, stalaktyt Klaas, Mikołaja lub Santa C wesz.
Ale, nazywany jest jak nim, nad jeden wszystkie dzieci są w równy sobą zgodne:
On jest pyzaty, nosi czerwony płaszcz, ma białe, długie brody i różowe policzki.
Święty Mikołaj miał ten wygląd ale nie zawsze.
Mnóstwo ma pierwotnie różniejszy projekt i ogólny zaufany wygląd. 1809 nosi świętego Mikołaja w książce pisarzu "krótkiej spodniej historii z New York" Washington Irving jeden "głęboki kapelusz z szerszym brzegiem, ogromnym flamandzkim krótkim spodnim i długim gwizdkiem":
W sławnym wierszu "A Visit From St. Nicholas <http://www.weihnachtsstadt.de/Gedichte/klassisch/A_Visit_From_St_Nicholas.htm>pyzata " Clement bagno z roku 1822 stanie Mikołaja jako ", pulchna, stary krasnoludek" Zapisywali. Wiele rysunki zostały sporządzone po tym wierszu.
Zaczynał dopiero do dwudziestki go wreszcie dominować latom dzisiaj zwykłego białego czerwonego świętego Mikołaja Dress nad inny kolorami. Na 27. listopadzie 1927 pisał New York Times: "Standardisierter Santa C wesz zjawia się New Yorker dziecko. Wielkość postaci, waga, są również unifikuje jak czerwoną odzież, czapkę i białą brodę."
Dopiero 1931 upoważniona oni "The Coca- cola Company" amerykański szwedzki subskrybent Haddon Sundblom, rysować którą "Santa C wesz" dla kampanii reklamowej. Sundblom stwarzał sympatycznego "świętego Mikołaja do chwytaniu". Jego przedłożenie: Twarz jeden spensjonować Coca- colę sprzedawcy jadącego.
Pierwszy "nowoczesny" święty Mikołaj zjawiał się w ogłoszeniu czasopismie go "Saturday Evening pocztę".
Do następującego 35 lata entwicklte Sundblom coraz nowsze Szen arie dla Coca- coli i Santa C wszy. Sundblom stwarzał w każdym roku - do 1966 - przynajmniej wesołego Santa C wesz dla reklamy Weihnacht od Coca- coli.
Subskrybent brał później jego własną twarz gdy przedłożenie i Anlitz mieszał, które sobie szybki wokół rozprzestrzeniał cały globus:
Dzisiaj ta figura jest całością od świętego Mikołaja i ufa do wszyscy : Dziadowski święty Mikołaj z P wypiekanie, okazałym brodą szumiącym i czerwonym płaszczem z białym obszyciem futrzanym.
Od neunerlei Ge pikanterii
Na Boże Narodzenie
Neunerlei
Tradycyjna kolacja święta była w kraju namiestniku. Dokładniejszy opis do tego zwyczajowy <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/regional/Neunerlei.htm>. Z mnóstwem jadłem połączył się wiarę, że wystarczające jedzenie ma dobre przygotowanie dla przychodzi roku
Ziele angielskie
-Także pieprz goździkowy. On woskuje na drzewie pieprzu goździkowy w Ameryce Południowej jako czerwone jagody, przychodził w 17. wieku dopiero do Europy
Cynamon
delikatna kora wewnątrz krzaka cynamonowego zdarza się przede wszystkim w Sri Lanka i Indie. Cynamon jest jakiś najstarszym Ge pikanterią i stanie się już w biblii uund wspomina już Mojżesz otrzymywał do ERhalt 10 nakazów receptę dla oleju namaszczającego z mirry, cynamonu i tataraku.
Imbir
Nazywa także korzeń wódki, od chrześcijanin rodzenia wyznaje: Korzeń liliowy z Indii i Chin, brakowaliście czegoś od Marco polo do Europy.
Anis
Z Egipt i przestrzeni śródziemnomorskich. Daje jako kosmetyk twarzy młodą świeżość, ułatwia także schwre sny. On jest nazywany jako prastare Brotgewürz także okruszynami. Pogłoska opowiada, że dzięcioł mógłby przerąbywać härtesten drzewa, kiedy jego dziób smarowany bądź z Anis!
Kori inny
Z powodu tego dla europ. Nazywa nosom nieprzyjemnego węchu zielonym zielom także ziele pluskwy. W dzisiejszej kuchni smakoszu bardzo zechce. Prastary środek przyprawiający dla ryb i chlebów, ciągnące się mięso robi kruche, pasuje do czekolad i pieczeń na dziko. Nazywało się od biblijnej manny, byłoby jak "Koriandersamen".
Kardamom
Z Indii gromady dend, on służył w starożytności jako lek. Żuje się w Indiach go dzisiaj jeszcze chętnie razem z Betelnüssen. On nadaje się także doskonale do tego przyprawiają od herbaty.
Muszkat
Od on "Molukken" (Philippine), Gewürzinseln. Służył wcześniej i dzisiaj jako środek odurzający i zostali nazwany w 9. wieku "indyjskim narkotyku". Stało się wówczas także dla tej państwa wolno któremu nie chybić w jadle do Modegewürz,.
Goździk
Drzewo goździka pochodzi również od Molukken i należy do go woskowanie ciasne mirtowe., Jego pąki kwiatowe staną się suszy i służą gdy Ge przyprawiać. Długie przed Chińczyków wykorzystywały chrześcijanina rodzenia goździki gdy leki przeciw chorobom wątrobianym, ukąszenie węża i bólom zębów. On woskuje dzisiaj przede wszystkim na Sansibar, zielony zawsze jest, do 20 m wysokie drzewo.
Koper włoski
Stare zioło lecznicze od wybrzeży mory śródziemnej. On został użyty w średniowieczu od pszczelarzy do tego , zatrzymywać które "pszczoły w piętrze".
Boże Narodzenie
Bóg Narodzenie (z języka niemieckiego wzwyż środka: "ze zbliżały się wihen", do świętych nocy) jest świętowany w całym chrześcijańskim świecie na 25. grudniu. To jest święto rodzenia Jesu chrześcijanina.
Uroczystość Boga Narodzenia jest najpierw 354 n. Chr. Obkłada w Rzymie. Rozszerzenie Boga Narodzenia wychodziłem naprzeciw przy tym , że 25. grudzień już Egipcjanie, Syrern, Grecy i Rzymianie gdy urodziny "Sol invictus", tego "niezwyciężonego Boga słońca", święć był.
Nadto upadał na ostatnio kilka dni temu święto on przesilenie zimowe, Jul święto Germanin.
Młody chrześcijański kościół świętował pierwotnie chrzest gdy zjawienie pana na 6. styczniu przy Epiphaniasfest (Epiphanie = zjawienie pan). Dopiero w 4. wieku n. Chr. Święto urodzin pan wzrastało w nocy od 24. na 25. grudzień na znaczeniu, także kiedy odpływy i głębsze zmysły Bogowie Narodzenie z tym nasze dni tylko zły do porównują jest.
6. styczeń miał wartość równocześnie także w chrześcijańskim świecie jako początek roku
Z czasem z czasem z czasem Boże Narodzenie i początki roku połączyły się do jedynego święta. Święto noworoczne zostało dopiero znowu 1582 po gregoriańskiej reformie kalendarzowej samodzielnym datą i z tym znowu do dnia świątecznego. Od 6. Jhdt. Boże Narodzenie jest podnoszone przez przeszkodę trójkę bardziej rozmaity jarmarkowi (pasterka <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Christmette.htm>, jarmark anielski, właściwy jarmark godowy) i tworzeniu jednego oktawą (1. styczeń) w liturgicznym kole godowym szczególnie.
Niegdyś bardzo rozrywkowa pasterka dowiadywała się w głębokim nacięciu nich, wystawiony zostali gdzie maskaradami, grami marionetkowymi, pogodnymi Musik- i szorstkimi przedstawieniami pieśni, w czasie reformacji. Nie tylko lecz także święto porodowe jako także gody póki król trójkowy jest przez liczną liturgiczne i inne zwyczaje charakteryzuje.
Było dzisiaj niemożliwe, tradycje i początki nasze Bogowie Narodzenie, tak jak my to dzisiaj do świętować mieszkał byli, obkładać zdecydowanie i jednolity, tu to z nieprzejrzanego mnóstwa od religijnych i powstał pogańskiego zwyczaju, nie tylko lecz także chrześcijańskie gdy także pogańskie początki,, oni ge obchodzić zostali znowu regionalnie różnie.
Także kiedy nasz dzisiejszy Bóg Narodzenie nosi jednoznaczny chrześcijański charakter, pogańskie zwyczaje kultu mają tak jednego również ważną część na ten w roku kościelnym tak ważnemu świętu.
Także dzisiaj jeszcze znajdują sobie samotnie w Niemczech wiele odrębności i warianty gody przed i Bogów Narodzenie sam w plączący i pozornych widersprüchlichen mnóstwach.
Święty wieczór <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Heilig_Abend.htm>, noc Weihnacht i dzień chrześcijański (25.12.) jest zgodny z tradycja jednością, przy kim święceniu wieczór (24. 12.) z prezentem gwiazdkowym przez dzieciątko Jezusa wzgl . święty Mikołaj <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Weihnachtsmann.htm>, który sekularyzowanym następcy hl. Mikołaj, gdy rozdawca podarku podchodzi dzisiaj centralne znaczenie. W czasie Meier zacnym Mikołaj <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Nikolaus.htm> oddawca podarku, do którego imieniny (mądrze przypadek na dzień chrześcijański lub w noc sylwestrowa) miało miejsce prezent gwiazdkowy był jeszcze. Choinka <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Christbaum.htm> znajdowała od 19. Jhdt. Ogólne rozpowszechnienie, gubił z kim żłób <http://www.weihnachtsstadt.de/brauchtum/allgemein/Weihnachtskrippe.htm> jej funkcję punktu środkowego. Z żłobem był także śpiewanie od Krippen- i pieśni pastucha (poświadcza od 11./12. Jhdt.) jak tylko złącza pieśniom śpiewać gwiazdy. Najbardziej używane kolędy pochodzą 18./19. Jhdt., I a. "O ty wesoła" i o światowego zasięgu wyznawało pieśń "spokój nocy, święty noc" (1818).,, "to zostanie scho glei dumpa" "wszystkie lata znowu",, "pański len dziecka przychodzilibyście" "O jodła" Kath. Rodziny obchodzą święto porodowe chrześcijanina która przeniesiona przed została w dzisiejszym czasie najczęściej na godziny wieczorowe z odwiedzinami jutrznią północą,.
Obok chrześcijańskiej uroczystości od chrześcijanin rodzenia i święceniu wieczór gdy termin prezentu gwiazdkowego dla dzieci rozwijał się w ostatnich dziesięcioleciach Boże Narodzenie do jeden od handlu Kauf- oznaczały i sezon turystyczny. Reklamy i światy kupieckie stawiają się od końca październików na zakup prezent. Pierwsze Schoko- święte Mikołaje, ciasteczka przyprawami korzennymi i pierniki są oferowane, łańcuchy oświetleniowe nad ulicami, muzyka Weihnacht, bożonarodzeniowa Geschäfts- i dekoracja wydatku oznajmia, to "Uważa poświęcić!" Advent- i kiermasze przed Bożym Narodzeniem zapraszać i wiele błyszczące oczy dziecka przyglądają się ze zdziwieniem ta barwny przepych.

michal55

jeszcze tresc w oryginale (widac roznice) :
Die Geschichte des Adventskalenders
Der heute in der Adventszeit nicht mehr wegzudenkende Adventskalender entstand erst am Anfang dieses Jahrhunderts. Die eigentlichen Ursprünge lassen sich jedoch bis in das 19. Jahrhundert zurückverfolgen. Die ersten Formen kommen aus dem protestantischen Umfeld. So wurde in religiösen Familien im Dezember 24 Bilder nach und nach an die Wand gehängt.
Eine einfache Variante: 24 an die Wand oder Türe gemalte Kreidestriche, von denen die Kinder täglich einen wegwischen durften (sog. Strichkalender). Oder es wurden Strohhalme in eine Krippe gelegt, für jeden Tag bis Heilig Abend. Weitere Formen sind die Weihnachtsuhr, oder aber eine Adventskerze die jeden Tag bis zur nächsten Markierung abgebrannt werden durfte.
Die wohl früheste Form eines selbstgebastelten Adventskalenders stammt wohl aus dem Jahre 1851. Das erste gedruckte Exemplar verdankt seine Existenz den Kindheitserlebnissen eines schwäbischen Pfarrersohnes aus Maulbronn - Gerhard Lang (1881 - 1974). Seine Mutter zeichnete 24 Kästchen auf einen Karton - auf jedes war ein "Wibele" genäht. Als Teilhaber der lithographischen Anstalt Reichhold & Lang verzichtete Gerhard Lang auf die Gebäckstücke und verwendete stattdessen farbenprächtige Zeichnungen, die ausgeschnitten und auf einen Pappkarton geklebt werden konnten. 1908 verließ dieser erste, wenn auch noch fensterlose Adventskalender die Druckpresse. Damals sprach man noch von "Weihnachts-Kalender", oder "Münchener Weihnachts- Kalender".
Seit ca. 1920 erschienen die ersten Adventskalender mit Türchen zum Öffnen auf dem Markt, so wie wir sie heute kennen.
Ebenso fertigte die badische Sankt Johannis Druckerei Anfang der 20er Jahre religiöse Adventskalender, deren geöffnete Fenster Bibel Verse anstatt Bilder zeigten.
Ende der 30er Jahre mußte Gerhard Lang seinen Betrieb aufgeben, bis zu diesem Zeitpunkt hatte er etwa 30 verschiedene Motive herausgegeben.
Der 2. Weltkrieg setzte dem Höhenflug des Adventskalenders ein jähes Ende. Grund hierfür war die Knappheit des Papiers und das Verbot, Bildkalender herzustellen. Erst in der Nachkriegszeit konnte der Adventskalender wieder an seinem Erfolg anknüpfen.
Advent
Die Adventszeit ist seit Gregor dem Großen die Vorbereitungszeit auf das Weihnachtsfest.
Schon in der Niederschrift des Konzils von Saragossa im Jahre 380 wurden die frühchristlichen Gläubigen angehalten, sich während des Advents (lateinisch "die Ankunft") auf die Geburt Jesu Christi vorzubereiten.
Damals richtete man sich jedoch noch nicht am 24. Dezember als dem Tag der Geburt des Heilands aus, sondern am 6. Januar, dem Tag der Erscheinung des Herrn.

Die Adventszeit beginnt mit dem 1. Sonntag nach dem 26. November, oder anders erklärt: Es ist der 4. Sonntag vor dem 25. Dezember. Die Adventzeit endet immer mit dem 25. Dezember und enthält somit die 4 Sonntage vor Weihnachten; mit dem 1. Adventssonntag beginnt das Kirchenjahr.
Thematisch sind die Adventssonntage in der Kirche wie folgt aufgebaut:
1. Adventsonntag: Die Texte im Gottesdienst sind geprägt von der Wiederkunft Christi am Letzten Tag.
2. und 3. Adventsonntag: Die Gestalt Johannes des Täufers steht im Mittelpunkt.
4. Adventsonntag: Gewidmet Maria, der Mutter Gottes.
Viele Bräuche während der Adventszeit zeugen von den mannigfaltigen Einflüssen, denen der Advent im Laufe der Zeit, durch regionale Eigenarten verstärkt, ausgesetzt war. Die Umzüge, Lieder- und Bettelgänge in den Klöpfelesnächten, am Andreasabend, zu Beginn der Rauhnächte, zu Nikolaus oder am Barbaratag, entstammen nicht nur christlicher Tradition, sondern in ihnen leben alte germanische Vorstellungen der Glaubenswelt unserer heidnischen Vorfahren fort.
Viele dieser alten Sitten haben das Licht, durch Kerzen und andere Feuer symbolisiert, zum Inhalt. Unsere Vorfahren liebten es, gerade in den Wintermonaten, wenn die Nächte immer länger wurden, zur Beschwörung und Abwehr "böser Kräfte" Lichter an den verschiedensten Stellen im Hause anzuzünden.
Einer der jüngsten Adventsbräuche ist der Adventskranz. Er ist erst seit dem Ersten Weltkrieg in Deutschland zu Hause.
Für die Kinder ist die Adventszeit wichtig, denn in der gemütlichen, anheimelnden Atmosphäre der Familie kann so recht die Vorfreude auf das Weihnachtsfest entstehen. Kein Kind wird es je vergessen, wie es war, wenn man heimlich mit roten Backen den Wunschzettel schrieb, wenn Mutter zur Probe die ersten Plätzchen backte, den Schmuck des Weihnachtsbaums einer letzten Prüfung unterzog oder die Weihnachtskarten schrieb.
Der Adventskalender, auch eine Erfindung der jüngeren Zeit, ist so richtig dazu angetan, diese Vorfreude auf den 24. Dezember hinzulenken.
Barbara-Tag
Es ist Brauch an diesem Tage, nahe der längsten Nacht des Jahres, den Frühling zu beschwören, indem man Kirsch- und andere Blütenzweige abschneidet, die dann um die Weihnachtszeit zu blühen beginnen sollen.
Von den Zweigen, die man am 4. Dezember ins Zimmer holt, damit sie zu Weihnachten blühen, heißt es, daß sie uns Zukünftiges prophezeien: Früher, als junge Mädchen in einer guten Partie die beste Zukunft sahen, stellten sie Zweige mit den Namen ihrer Favoriten ins Wasser. Verdorrte ein Zweig, war die Sache klar, bei allen anderen wurde es dann richtig spannend.
Apfel- oder Pflaumenzweige in voller Blüte verheißen gute Obsternte, die Haselnuß kann Glück und Reichtum bedeuten: Den Kelten galten Blüten und Früchte als Symbole der Klugheit, und in den Zeiten, als das Wünschen noch geholfen hat, suchten Rutengänger mit Haselzweigen nach Gold- und Silberadern. Kastanien, die auch nach rigorosem Schnitt immer wieder austreiben, sollen Christi Auferstehung bedeuten, Quitten die Freuden und Leiden der Zweisamkeit: Die Blüten duften so wundervoll wie die Liebe, doch die Früchte haben trotz ihrer Süße einen bitteren Beigeschmack. Mit Kirschen hat es eine besondere Bewandtnis:
Geschichte der Heiligen Barbara
Geboren im 4 Jahrhundert, in Nikomedien am Marmarameer, war Barbara die schöne Tochter des reichen Kaufmanns Dioscuros, der sie einem Manne zur Frau versprochen hatte.
Aber Barbara war schon lange heimlich dem Christentum beigetreten, dachte nicht an Heirat, sonder wollte ein Leben in Demut und Armut führen, was den Vater zur Raserei brachte.
Als er auf eine Geschäftsreise ging, ließ er Barbara, in der Hoffnung, sie möge wieder zu Sinnen kommen in einen Turm einschließen. Sie aber wandelte die Not in Tugend, ließ ein dreifaltiges Fenster in den Turm brechen, brachte ein Kreuz zum Zeichen ihres Glaubens an und lebte so wie die erste Nonne.
Als der Vater zurückkam, war sie gläubiger und fester, als je zuvor und er schwur, sie höchstselbst den Folterknechten zu übergeben, was sie aber nicht ängstigte. Also schleifte der Vater sie vor den Richter und alles Drängen, sie möge sich wieder vom Irrglauben des Christentums trennen, half nichts. Und selbst unter der schwersten Folter starb sie nicht, so daß der eigene Vater ihr den Kopf abschlagen mußte.
Da aber fuhr ein Blitzstrahl vom Himmel und erschlug den Vater.
Reichen Erntesegen verspricht der Barbaraweizen, den man am 4. Dezember in eine Schale sät, wenn er zu Weihnachten einen dichten sattgrünen Rasen bildet. Mit einem roten Band umwunden, schmückt die frisch aufgegangene Saat dann den Weihnachtstisch. Der Brauch kam nach dem Zweiten Weltkrieg aus dem Südosten Europas und erinnert an das Adonisgärtchen der Mittelmeerländer zu Ostern.
Nach einer anderen Überlieferung gehört diese Tellersaat zum Luzientag am 13. Dezember.
Dahinter steckt vermutlich eine Legende aus dem späten Mittelalter: Während der Flucht nach Ägypten lockte ein Bauer die Verfolger der heiligen Familie auf die falsche Fährte. Als diese ihn nämlich fragten, ob er die Flüchtlinge gesehen habe, erwiderte er so wahrheitsgemäß wie listig, daß sie ihm beim Säen seines Kornfelds begegnet seien. Doch inzwischen war ein Wunder geschehen, das Getreide stand prachtvoll im Halm und täuschte den Schergen des
Christbaum
Er ist mit etwa 400 Jahren ein noch recht junges Kind in der Familie der Bräuche und löste eine andere Tradition ab.
Bevor nämlich der Christbaum eingeführt wurde, hatten die Familien ihre Zimmer wie eine "Sommerlaube" bis zur Decke mit immergrünen Zweigen dekoriert.
Später waren es nicht mehr nur Zweige, sondern gleich ganze Bäume, die unter der Decke hingen.
Erst im 17. Jahrhundert wurde der Baum so wie heute aufgestellt.
Der Baumschmuck wurde sorgfältig ausgesucht: Blankgeputzte, rotbackige Äpfel erinnerten an Adam und Eva und galten als Fruchtbarkeitssymbol, knusprige Lebkuchen sollten langes Leben schenken, und Rosen aus Seidenpapier ließen die Christbäume auch im Winter "blühen".
Der Christbaum fand ab dem 19. Jhdt. allgemeine Verbreitung, womit die Krippe ihre Mittelpunktsfunktion verlor.
Heute stellt man einen Nadelbaum in den Raum, je nach Geschmack verwendet man verschiedene Tannen, Fichten, Föhren oder auch einen künstlichen Baum. Die Bäume werden mit echten Kerzen oder Lichterketten versehen und in den verschiedensten Arten geschmückt.
Als Baumschmuck verwendet man Kugeln,
Figuren aus Holz, Glas oder Kunststoff.
In einigen Familien wird der Baum auch mit Naschzeug und Keksen versehen.
Eine schlechte Angewohnheit ist es in einigen Familien, den Weihnachtsbaum im Wald zu stehlen. Da liegen unter einem geklauten Weihnachtsbaum Geschenke für ein paar Hundert Mark.
Wer wirklich keine Zeit hat sollte sich dieses Angebot ernsthaft ansehen:

Der perfekte Weihnachtsbaum per Mausklick direkt nach Hause
Ohne kalte Füsse, mühsames Wühlen im Mittelmass und Schleppen.
Bei [link widoczny dla zalogowanych] finden Sie eine limitierte Auflage handverlesener, klassischer als auch ausgefallener, eher exotischer Tannenbäume zum bequemen online-Einkauf: Nordmanntanne, Blaufichte (Edeltanne), Nobilis ...und:
die pfiffige Geschenkidee für diesen Winter: die Mini-Blaufichte in dekorativer Papiertüte mit persönlicher Grußkarte.

Einige Möglichkeiten einen Christbaum zu schmücken zeigen wir in unserer Bastelecke

Herodes ein paar Monate vor, obwohl nur ein paar Minuten vergangen waren. Und so gaben sie die Verfolgung auf.

Was bedeutet unser Christbaumschmuck?
Was wir an die Zweige hängen, erfreut nicht nur das Auge, sondern hat oft auch Symbolgehalt. Dem Weihnachtsbaum wohnte schon immer eine seltsame Faszination inne.
Der duftende Apfel verheißt Sommer mitten im Winter. Die Früchte sind Sinnbild für Fruchtbarkeit und im Sack des Weihnachtsmannes Geschenk für brave Kinder. Am Weihnachtsbaum erinnern sie ans Paradies und an das Paradiesische am Weihnachtsfest. Eine alte Geschichte verspricht: Wenn ein Mädchen am ersten Weihnachtsfeiertag in der Haustür stehend einen Apfel isst, dann wird der erste vorbeigehende Bursche ihr Freier.
Christbaumkugeln stehen in enger Beziehung zur Apfelsymbolik. Die Glasbläser entwickelten die Kugelform aus kleinen Glasperlen und -früchten. Die perfekte Form steht für Vollkommenheit und Göttlichkeit. Im Reichsapfel findet sie sich als Zeichen für Macht; als Form ohne Anfang und Ende symbolisiert sie Ewigkeit.
Nüsse sind verschlossen und schwer zu knacken, sie sind Sinnbilder für Gottes Ratschluss - im Inneren wohnt das Dunkle, Rätselhafte; vergoldet sind sie strahlend und wirken lebendig. Wir verbinden mit ihnen Gedanken an Natur, Herbst und Fruchtbarkeit.
Geschenke: Kleine Päckchen hängen von alters her am Baum. Sie erinnern an die Gaben der Heiligen Drei Könige für das Kind, symbolisieren Nächstenliebe und Hingabe. Die Christen erinnert das Schenken zudem daran, dass die Geburt des Gottessohnes das größte denkbare Geschenk ist. Daran möchten sie andere symbolisch teilhaben lassen.
Die Geschenktradition ist aber nicht auf den christlichen Raum beschränkt. In die Zeit, in der wir heute Weihnachten feiern, fielen früher die römischen Saturnalien, ein Fest, bei dem Beamte und Sklaven mit Geschenken bedacht wurden., Auch die Wikinger bedachten im Mittwinter während der großen Fruchtbarkeitsfeiern, ihre Gefolgsleute für treue Dienste mit Geschenken.
Ähnlich wie Nüsse sind auch die Tannenzapfen ein Fruchtbarkeitszeichen. Gleichzeitig stehen sie für Jungfräulichkeit und damit auch für die Jungfrau Maria. Manchmal sehen sie aber eher wie Eiszapfen aus und symbolisieren so den Winter.
Der Symbolgehalt von Vögeln wird unterschiedlich interpretiert. Es kommt darauf an, um welche Art es sich handelt: Störche sind Frühlingsboten, Glücks- und Kinderbringer. Käfigvögel symbolisieren Häuslichkeit, Tauben sind Friedensvögel und stehen für Vergeistigung. Eulen gelten als Zaubertiere und Symbole für Weisheit. Radschlagende Pfauen sagt man alle erdenklichen Zauberkräfte nach, ihr schillerndes Gefieder erinnert an die Pracht des Nachthimmels.
Fische sind aus vielerlei Gründen als Weihnachtsschmuck beliebt - sie sind alte Symbole für Wasser, Leben und Fruchtbarkeit, und sie erinnern an die biblische Geschichte: Christus speiste einst mit wenigen Fischen ganze Volksscharen. Für die Urchristen war der Fisch das Erkennungszeichen.
Glückssymbole sind beliebte Objekte für den Baumbehang. Besonders nett sind die kleinen Marienkäfer. Ihnen sagt man schon immer eine himmlische Herkunft nach, was auch ihr anderer Name verrät: Herrgottskäfer. Sie bringen nach altem Glauben frohe Botschaften vom Himmel. Wer Geldbeutel an den Baum hängt, hofft natürlich auf finanziellen Segen.
Herzen haben eine klare, einfache Botschaft. Sie sind eine Liebeserklärung an den Betrachter und symbolisieren Liebe, Lust, Freude und Lebenskraft.
Aus Posaunen, den Instrumenten der Engel, wurden Trompeten für den Weihnachtsbaum. Da früher die Nachrichten auf dem Marktplatz verlesen wurden, nachdem die Boten die Menschen mit Trompetensignalen gerufen hatten, signalisieren sie auch gute Neuigkeiten. Außerdem erinnern sie an den alten Brauch, böse Geister mit Getöse auszutreiben.
Sterne versinnbildlichen den Wissensschatz der Astrologie. Sie prangen am Baum als Symbole der Hoffnung auf ein gütiges Schicksal. Strohsterne erinnern daran, dass das Christkind auf Stroh in der Krippe lag. Der Stern auf der Spitze lässt an das Sternenwunder von Bethlehem denken.
Früher wussten die Menschen nur zu gut, wie wichtig Engel sind. Ohne die himmlischen Dienstgeister, das war den Erdbewohnern klar, lief fast nichts in dieser Welt. Engel hielten das Universum im Gang. Fast alle Religionen kennen Engel, die zwischen göttlicher und menschlicher Sphäre vermitteln. An Weihnachten bevölkern goldene und silberne Flügelwesen die Bäume; manche ähneln Feen, andere wirken ernst und mächtig. Sehr häufig thront ein Engel an der Spitze des Christbaums, denn Engel verkündigen nach der Bibel die Geburt des Heilands.
Glocken läuten zur Heiligen Nacht und begrüßen das Neue Jahr. Die erste Kirchenglocke hat in Europa wohl im sechsten Jahrhundert in Italien geläutet. Glocken rufen, jubeln und erinnern. Da sie vor Gefahren warnen, sind Glocken am Weihnachtsbaum auch als Unglücksverhüter gedacht. Am Heiligabend verkünden sie eine frohe Botschaft: Kommt zum Fest! Kommt zur Bescherung!

eingesandt von Krischa
Aus dem Buch
Johann Wanners Weihnachtswelt von Evelyn Scherfenberg und Johann Wanner, BLV Verlagsgesellschaft., München
Christkind
Das Christkind bringt im Süden Deutschlands, Teilen der Schweiz und in Österreich den braven Kindern die Geschenke.
Auch werden die Advents- und Weihnachtsmärkte in diesen Regionen Cristkindlmarkt, Cristmarkt oder auch Kindleinsmarkt genannt.
In meiner eigenen Kindheit fieberten wir immer dem Christkind entgegen, das den Baum schmückte und die Geschenke unter den Baum legte. Wir haben immer geschaut ob wir es nicht doch einmal sehen können, aber selbst das Schlüsselloch zur Stubentüre war verdeckt.
Im Gegensatz zum Weihnachtsmann ist das Christkind schon seit langer Zeit unterwegs.
Allerdings gehen die Vorstellungen wie denn das Christkind aussieht sehr weit auseinander. Für die einen ist das Christkind, Jesus in der Krippe, die anderen sehen es als einen Engel mit großen Flügeln.
Nun es ist eben ein geheimnisvolles Wesen. Das mag auch der Grund sein, warum man sich trotz seiner Bekanntheit, nur wenige Geschichten über das Christkind erzählt.
Ausgehen dürfte der Brauch vom Jesuskind in der Krippe. Ich lasse mir hier gerne helfen.
Hier würde ich mich freuen wenn der eine oder andere Christkind-Fan mir ein wenig helfen könnte. In den vergangenen Jahren erhielt ich viele Emails, in denen sich die Besucher mit nicht weihnachtlichen Worten beschwerten, dass ich über das Christkind nichts schreibe, meine Aufforderung mir dabei zu helfen blieb leider unbeantwortet.
Also nicht beschweren sondern schreiben.
Der Ursprung des Christstollens
Der Stollen gehört, so wissen es die Bäcker und Konditoren, zu den sogenannten "Gebildebroten". Es sind Gebäcke, die bestimmte symbolische Formen oder Figuren darstellen. Der Stollen gilt seit vielen Jahrhunderten als das in weiße Tücher gewickelte Christkind.
Wo der erste Stollen gebacken wurde und wer der Schöpfer von Rezept und Form war, ist nicht verbürgt. Kulturforscher und andere Wissenschaftler sind sich dennoch einig, daß der Ur-Stollen in Sachsen aus dem Ofen gezogen wurde, und zwar um das Jahr 1300. Und so wie vor 700 Jahren wird auch heute noch gebacken.
Urkundlich taucht der Stollen zum ersten Mal 1329 in Naumburg an der Saale auf. Aus einem alten Schriftstück ist zu entnehmen, daß die Naumburger Bäcker sich bereit erklärten, zu Weihnachten "zween lange Weizenstollen, wozu ein halber Scheffel Weizenmehl verwandt werde," ihrem Bischof Heinrich und seinem Hofe zu entrichten.
"Was dem Klerus recht ist," wird sich der sächsische Landesfürst als weltlicher Herrscher gedacht haben, "ist mir nur billig!" So entstand eine dem Bischofs-Tribut ähnliche Zinspflicht für Weiß- und Platzbäcker der Residenzstadt Dresden (bis 1913). An jedem zweiten Weihnachtsfeiertag lieferte die Bäckerinnung zwei Christstollen von jeweils eineinhalb Meter länge und je 36 Pfund Gewicht, getragen von acht Meistern und acht Gesellen, auf dem Schloß ab. Seit 1329 ist der Begriff "Weizenstollen" also dokumentiert. 1474 taucht in Sachsen dann das "Christbrot" auf. In einer Urkunde heißt es: "Item 7 gr vor zewey Christbrot den armen luten uff wynachten", was soviel heißt wie: "Ebenso sieben Groschen für zwei Christbrote für die armen Leute zu Weihnachten".
Öl oder Butter?
Wie die Stollen damals wohl geschmeckt haben? Viele Gewürze, die heute so selbstverständlich zu kaufen sind, waren früher noch unbekannt oder sehr teuer. In allen katholischen Landen galt die Adventszeit als Fastenzeit. Somit war Butter verboten nur Öl erlaubt. Aber Stollen mit Öl backen?
Das Grollen der backenden und verzehrenden Leute erreichte die regierenden Brüder Kurfürst Ernst und Herzog Albrecht, die um 1470 den Stollen zu einem Politikum machten. Sie schilderten die unappetitliche Situation dem Heiligen Vater: In sächsischen Landen habe man nur das gewöhnliche Rüböl, mit dem nun bei Gott ein verdaulicher Stollen kaum gebacken werden könne. Die Antwort ließ nicht lange auf sich warten: "... daß ihr, eure Weiber, Söhne und Töchter und alle euren wahren Diener und Hausgesind der Butter anstatt des Oehls ohne einige Pön (Pein, Strafe) und ziemlich gebrauchen möget".
So wurde die Stollenbäckerei immer besser, zumindest in den Gegenden Sachsens, in denen Wohlstand herrschte. Die Einrichtung des Dresdner Striezelmarktes, den es bis heute alljährlich vor Weihnachten gibt und der sich bereits damals hoher Besucherzahlen erfreute, hat wesentlich dazu beigetragen, den Stollen weit über Sachsen hinaus bekannt zu machen. Dabei war Dresden noch gar nicht die Stollen-Hochburg, die wir heute kennen. Aus der Umgebung, vor allem aus Meißen und Siebenlehn, kamen schon Ende des 16. Jahrhunderts die Bäcker mit Wagenladungen Stollen in die kurfürstliche Residenz, was den Dresdner Bäckern alles andere als lieb war.
Hochfeine Köstlichkeiten
Die Stollen wurden weiter verbessert. Die Frauen der wohlhabenden Handwerksfamilien und die reichen Patriezierhäuser buken nun auch selbst. In einem Brief an seine Frau Agnes ins Dresdner Schloß schreibt Herzog Moritz (1547 zum Kurfürsten erhoben) von einem Feldzug: "Ich will diesen Winter bei Dir verbleiben, wir volln miteinander birn bratten, stolln essen und mit Gotts Hülfe ein guts Müthlein haben." Längst ist es kein Geheimnis mehr: Die Sachsen gehören zu Deutschlands besten Kuchenbäckern und kenntnisreichsten Kuchenessern. Ob dies schon um die Mitte des 17. Jahrhunderts so war, muß Spekulation bleiben. Die Stollen jedenfalls waren in jener Zeit hochfeine Köstlichkeiten. Niemand hätte es gewagt, sie einfach als "Kuchen" zu bezeichnen. Das ist heute noch so. Dresdner oder andere sächsiche Stollen sind die Könige unter den Backwerken.
Auch in unsererer Weihnachtsbäckerei finden sie Rezepte mehrerer Arten Christstollen.
Christmette
Der Besuch der Christmette oder Mitternachtsmesse ist ein Brauch der in vielen Familien gepflegt wird.
Unter Christmette versteht man ursprünglich das in der Heiligen Nacht gesungene Morgengebet der Kirche zum Weihnachtsfest. Volkstümlich ist dann unter Christmette die weihnachtliche Mitternachtsmesse zu verstehen, die aber in einigen Gegenden auch schon am späteren Heiligen Abend oder in der Frühe des ersten Weihnachtstages gefeiert wird.
Einen tiefen Einschnitt erfuhr die einst sehr unterhaltsame Weihnachtsmesse, wo Maskeraden, Marionettenspiele, heitere Musik- und derbe Liedaufführungen aufgeführt wurden, in der Reformationszeit.
Selbst Menschen die das ganze Jahr nicht zur Kirche gehen sieht man an diesem Abend.
Die Kirchen sind an diesem Abend meist festlich geschmückt. Man sollte schon rechtzeitig da sein, denn auch in den großen Kirchen sind am Heiligen Abend die Sitzplätze knapp.
Das festliche Mahl
Ich wurde durch eine kurze Disskusion per Email aufmerksam, Es ging darum, ob denn das Gedicht von Carl Zuckmayer " Lob des Essens in die Weihnachtsstadt passt oder nicht!
Brigitte stellte den Zusammenhang her, und da fiel es mir auf:
In allen Kulturen, so gegensätzlich sie sind, eines haben doch alle gemeinsam:
Immer sitzt die Familie an den Festtagen zusamen bei einem festlichen Essen. Doch woher kommt diese Gemeinsamkeit der Kulturen?
Agape bedeutet "Liebesmahl", in dem gemeinsamen Mahl haben die Juden sich der Heilstaten Gottes versichert. Das Passahfest wurde in Form eines gemeinsamen Essens gefeiert. Die Christen haben - durch Christus, dem Stifter - dieses Mahl umgedeutet.
Der, der im christlichen Mahl das Mahlopfer ist, ist nach christlichem Glauben Christus selbst, dessen Geburt am 25. Dezember gefeiert wird. Dabei spielte in der christlichen Tradition das gemeinsame Mahl eine bedeutsame Rolle. Auch Jesus feierte mit seinen Freuden Agape, während des Mahls wurde er von Judas verraten, setzte er seine Freunde als Nachfolger ein usw.
Das Brot-Brechen wurde zu einem Symbol für Christus.
Das alles spielt in heutigem Weihnachtsfest kaum noch eine Rolle. Aber wenn in den Familien noch gemeinsam "Mahl gehalten" wird, ist das schon ein sehr schönes Zeichen.

Einzelnen Bestandteilen des Essens werden auch noch besondere Kräfte zugeordnet:
Klöße -- damit die Taler im Haus nicht ausgehen
Hirsebrei -- soll ,,quellenden,, Wohlstand bringen
Brot -- damit immer Nahrung im Haus ist
Pfeffer & Salz -- sollen mit ihrer Schärfe böse Geister vertreiben
Preiselbeeren -- zum Schutz gegen Krankheit
Die verschiedenen Gabenbringer
oder Wer bringt mir die Geschenke: Christkind oder Weihnachtsmann?
Was ist eigentlich der Unterschied zwischen dem Weihnachtsmann und dem
Christkind? Beide kommen am Weihnachtsabend, bringen die
Weihnachtsgeschenke, sind dabei nicht zu sehen, natürlich kommt aber immer
nur einer - der Weihnachtsmann ODER das Christkind.
Warum gibt es also nicht nur eine Person?

Den Grund für die verschiedenen Figuren die Heilig Abend, in manchen
Gegenden auch früher oder später, die Geschenke bringen ist nicht einfach
erklärt.
Ein Grund ist im Bereich der Religion zu suchen, die verschiedenen
Religionen lehnen bestimmte Figuren ab, so daß sich ein regionaler
Unterschied zeigt. Diese Unterschiede verwischen in der heutigen Zeit immer
mehr, da der Umzug einer Familie in andere Regionen nicht selten ist.
Ein anderer Grund ist in den Geschichten und Sagen aus den verschiedenen
Regionen zu suchen. Hier wurden im Laufe der Generationen die Geschichten
der Gabenbringer erzählt.
Zum Schluß spielt noch Funk und Fernsehen eine Rolle, so wurde z.B. der
Weihnachtsmann von einer bekannten Getränkefirma so stark bekannt gemacht,
daß er immer mehr Liebhaber findet und die anderen Gabenbringer ein wenig
verdrängt.
Grob erklärt wer wo zuständig ist:
Im Norden Europas bringt der Weihnachtsmann die Geschenke, etwa ab der Mitte
Deutschlands kommt das Christkind, SinterClaas kommt in Holland am 6. 12.,
die Hexe Befana in Italien am 6.1., in Spanien sind es die heiligen drei
Könige am 6.1., in den Östlichen Regionen kommt Väterchen Frost
Alle haben aber gemeinsam, daß sie die guten Kinder beschenken und an das
Christuskind in der Krippe erinnern.
Geschenke
Die Geschenke zu Weihnachten haben vielfachen Ursprung.
Zu Beginn des neuen Jahres wurden schon im Rom Cäsars die Beamten von der Bevölkerung beschenkt, die Sklaven erhielten von ihren Herren Gaben im oftmals bereits vorher festgelegten Umfang. Auch im vorchristlichen Brauchtum wurden zum Fest der Wintersonnenwende Gaben dargebracht, um Dämonen vom Haus fernzuhalten oder den Wetter- oder Erntegott günstig zu stimmen.
Mancher sieht in den Geschenken auch ein Symbol für die Gaben der drei Weisen aus dem Morgenlande, die nach der Weihnachtslegende dem eben geborenen Jesuskind ihre Gaben darbrachten.
Sicher ist, daß bereits im 16. und 17. Jahrhundert das Beschenken der Kinder einen festen, wenn auch von Obrigkeit und Kirche nicht immer gern gesehenen Platz einnahm.
Kein Wunder also, daß Weihnachten für unsere Kinder das wohl wichtigste Fest des Jahres ist.
So hörte ich aus Kindermund:
Vor Nikolaus muß man nicht so brav sein, da gibt es ja auch nur kleine Geschenke
der Heilige Abend
. Wenn am Vorabend des Christfestes, dem Heiligen Abend, die erwartungsfrohen Kinder mit den Eltern spätnachmittags in den Gottesdienst gehen und wenn später im Kreis der Familie unter dem festlich geschmückten Weihnachtsbaum die Bescherung vorgenommen wird, dann befinden wir uns in einer guten Tradition, die schon unseren Vorfahren Trost und Erbauung schenkte.
Warum die Geburt Jesu Christi auf den 25. Dezember festgelegt wurde, ist nicht mehr festzustellen, zumal der genaue Tag der Geburt Jesu nie ermittelt worden ist. Auch die Bibel gibt keine genaue Auskunft hierüber. Wahrscheinlich ist, daß man zur Zeit der Christianisierung Weihnachten auf den 25. Dezember legte, weil an diesem Tag viele heidnische Feiertage zusammenfielen und man konnte so den Übergang von heidnischem Brauchtum auf die christliche Religion leichter werden lassen.
Die tatsächlichen Umstände am Geburtstag Jesu Christi im Jahre Null waren sicherlich wenig erfreulich. In Einsamkeit und persönlicher Not, in einer kargen Unterkunft wird in einer politisch wirren Zeit unter unscheinbaren Umständen Gottes Sohn geboren. Die Weihnachtsgeschichte nach Lukas gibt hierüber ein anschauliches Bild.
Und dennoch war das Christfest zu allen Zeiten ein fröhliches Fest, war doch Gott seit diesem Tag nicht ein abstrakter Begriff, sondern durch seinen Sohn mitten unter uns zu finden.
Und diese Fröhlichkeit lebt fort in den Weihnachtsgeschenken, die es immer gegeben hat als Symbol für die Gabe der Hirten, die herbeieilten, um die Geburt des Herrn zu feiern.
Wen wundert es, daß Weihnachten gerade darum für die Kleinen unter uns das größte Ereignis im Jahr ist, daß Weihnachten für Kinder nicht nur das kirchliche Fest, sondern das Fest der Familie mit seinem Reiz und Zauber und seinen vielen Freuden ist.
Gerade in unserer heutigen, wenig trostreichen Zeit bietet der besinnliche Ablauf des Weihnachtsfestes mit den alten, immer wieder schönen Bräuchen eine gute Gelegenheit zur Besinnung und zur Wiederentdeckung von Werten, die es verdient haben, über das Heute hinübergerettet zu werden.
Weihnachtskrippe

Überall auf der Welt, wo Christen die Geburt Jesu feiern, findet sich die Weihnachtskrippe.
Der Legende nach stand die erste Weihnachtskrippe 1223 in der Kirche des heiligen Franziskus von Assisi. Seine Feier fand in Greccio in einem wirklichen Stall mit Ochs und Esel und einer strohgefüllten Krippe statt, jedoch ohne die Heilige Familie.
Die Historiker vermuten als Ausgangspunkt des Brauches die in Rom verwahrten Krippenreliquien, vor denen die Päpste früher den nächtlichen Weihnachtsgottesdienst feierten.
Die große Zeit der Krippen war das Barock. Die Jesuiten bauten gewaltige und wertvolle Krippen. Viele Städte folgten dem Beispiel und bald wollte jede Gemeinde seine eigene Krippe haben. Im 18. Jahrhundert wurde in Österreich, Franken und Schwaben das Aufstellen von Krippen verboten, was jedoch bei der Bevölkerung wenig Wirkung zeigte. Dadurch fanden die Krippen in den Häusern und Bauernstuben einen neuen Platz. Mit der Krippe war auch das Singen von Krippen- und Hirtenliedern (bezeugt seit dem 11./12. Jhdt.) sowie den Sternsingerliedern verbunden. Durch den Christbaum der ab dem 19. Jhdt. allgemeine Verbreitung fand, verlor die Krippe ihre Mittelpunktsfunktion .
Als 1825 die Krippenverbote wieder aufgehoben wurden, entwickelte sich das Krippenschnitzen zur gern gesehenen Kunstfertigkeit.
Die Vielfalt der Weihnachtskrippen ist beinahe grenzenlos. Jeder Krippenbauer stellt das Geschehen so dar, als läge Bethlehem vor seiner Haustür. Die Hirten in bayerischen Krippen tragen die üblichen Trachten. In Japan bringen anstelle der Könige Samurais die Geschenke. Bei den Eskimos liegt das Jesuskind auf einem Schlitten, und in Afrika ist das Christkind schwarz.
Nikolaus
Der echte Sankt Nikolaus lebte 340 nach Christus als Bischof im türkischen Myra. Er galt als barmherzig und sehr mildtätig: Alles, was er besaß und darüber hinaus noch erbetteln konnte, verschenkte er an Arme und an Kinder.
Ganze Kontinente, Asien, Europa und Amerika verehren den Bischof aus Myra. In den Ostländern tragen Tausende von Kirchen seinen Namen. In Europa war Nikolaus der am weitesten bekannte Heilige aller Zeiten. Sowohl die orthodoxe Kirche als die Lutherisch-evangelische und die Katholische verehren den Heiligen Nikolaus. Der Heilige einigte während der Religionskriege sogar die Kirchen. Als im Jahr 1054 der päpstliche Abgesandte die Exkommunizierung der Ost-Kirchen auf den Altar der Heiligen Sophia (heute Moschee) in Konstantinopel legte, kam es zur Kirchenspaltung, die orthodoxe Kirche entstand. Als dann im Jahr 1087 die katholische Kirche beschließt, die Gebeine des Heiligen Nikolaus nach Bari zu überführen, schließt sich die orthodoxe Kirche an.

Die Gebeine des Heiligen Nikolaus
Kaum einer, der in Süditalien seinen Urlaub auf dem "Teutonengrill" verbringt weiß, dass hier bei Bari der Heilige Nikolaus, begraben liegt. Es begann im Jahr 1087, als einige Männer beschlossen, nach Myra (heute Türkei) zu reisen, um die Leiche des berühmten Heiligen zu rauben. Man wollte damit die reiche Kirche an Geld und Ansehen schädigen. Die Leiche wurde also aus der Kirchengruft gestohlen, der Schrein mit den Heiligenknochen an Bord eines Schiffes gebracht und nach Bari verfrachtet. Wie die Geschichte ausging, weiß man nicht genau. Fest steht jedenfalls, dass die heiligen Knochen da blieben und man alljährlich ein großes Kirchenfest zu Ehren des Heiligen feiert. So kann die Stadt gleich zweimal das Fest des Heiligen Nikolaus feiern, einmal am 8. Mai (Ankunftstag) und einmal am 6. Dezember (Todestag). Viele Tage vor dem Fest wird unter den Fischern ausgelost, welches Boot die Ehre hat, die Statue des Heiligen zu transportieren. Ab 11 Uhr morgens wird die Nikolausstatue auf einem reich geschmückten Fischerboot an der Küste vor Bari hin und her gefahren. Tausende von Pilgerbooten rudern hinaus, um den Heiligen zu ehren.
Was ist an den Gebeinen des Heiligen Nikolaus so wertvoll?
Am 8. Mai steigt der Abt des Klosters vom Heiligen Nikolaus, in die Gruft hinunter und lässt ein 80 cm langes Rohr durch eine Klappe in das ansonsten versiegelte Grab hinab. Mit diesem Rohr wird eine Flüssigkeit abgesaugt und in bereitstehende Ampullen gefüllt. Die Gläubigen verehren diese Flüssigkeit als "Manna" des Heiligen Nikolaus. Wissenschaftlich gibt es dafür keine Erklärung. Man weiß nicht, wie sich in einem vollkommen trockenen Raum Flüssigkeit bilden kann. Im Laufe der Jahrhunderte sind Tausende Menschen, die sich mit dieser Flüssigkeit bestrichen, von schwersten Krankheiten geheilt worden. Das ist belegt! Noch immer bewahren die Mönche in Ampullen das "Manna" wie einen Schatz auf und bringen es den Kranken. Moderne Analysen zeigen, dass dieses "Manna" vor allem aus Wasser besteht und nichts mit dem Manna zu tun hat, welches Gott den Juden einst in der Wüste zukommen ließ.
Noch in der Biedermeierzeit war Nikolaus der Gabenbringer, zu dessen Namensfest (fallweise am Christtag oder in der Neujahrsnacht) die Bescherung stattfand.
Selbst während der Reformation gelingt es den lutherischen und calvinistischen Kirchen nicht, den Nikolauskult auszurotten. Die Ablehnung der Heiligenverehrung stellt ja einen wichtigen Punkt in der Kirchenreform Luthers.
Nach seinem Tod (an einem 6. Dezember) lebte er in vielen Legenden weiter.
Legenden über Nikolaus
Eine aus dem 9. Jahrhundert erzählt beispielsweise von einem gottesfürchtigen Mann, der so arm war, daß er seinen drei Töchtern keine Aussteuer geben konnte. In seiner Verzweiflung wußte er keinen anderen Rat, als die Mädchen "zu Liebesdiensten auf die Straße zu schicken". Um dies zu verhindern, warf Sankt Nikolaus drei Klumpen Gold durch den Kamin der Familie. Sie fielen direkt in die zum Trocknen aufgehängten Socken. Daher stammt der Brauch, am Vorabend des 6. Dezember möglichst große Schuhe vor die Tür zu stellen...
Eine andere Legnde besagt, daß der heilige Mann in der Schweiz noch ganz andere Jobs erledigen mußte - zum Beispiel den, Kinderwünsche zu erfüllen. Dafür pflückte er die Babys von den Bäumen! Mittlerweile überläßt er das auch dort dem Klapperstorch.
Eine andere erzählt, dass der Heilige Nikolaus einst die Stadt Myra vor einer Hungersnot und noch Schlimmeren bewahrte. Seeräuber waren aufgetaucht und hatten alle Getreideschiffe gekapert. Da die Stadt nicht genug Lösegeld aufbringen konnte, verlangten die Seeräuber die Kinder der Stadt als Sklaven. Nikolaus opferte den gesamten Kirchenschatz und die Seeräuber zogen zufrieden ab.
Ansonsten gilt Nikolaus seit jeher als Schutzpatron der Kinder. Brave und fleißige belohnt er, faule läßt er von einem Gehilfen bestrafen: von Knecht Ruprecht auch Hanstrapp, Pelzmärtl, Hans Muff, Krampus oder Klaubauf genannt. Ein finsterer Typ in schwarzen Lumpen, mit schweren Ketten und großem Sack, in den er die ganz bösen Kinder packt und mitnimmt.
Doch gilt er nicht überall als übler Bursche. In manchen Regionen, in Sachsen zum Beispiel, brachte Knecht Ruprecht die Weihnachtsgeschenke.
Martin Luther war es, der den Nikolaus fast arbeitslos machte. Im 16. Jahrhundert wetterte der Kirchenreformator gegen die Verehrung von Heiligen und lehnte Sankt Nikolaus als einen Gabenbringer ab. Statt dessen machte er den Geburtstag des Herrn zum Gabentag: den Heiligen Abend. Und ließ das Christkind die Geschenke bringen. Der heilige Nikolaus darf seither eigentlich nur noch an seinem Todestag die Socken und Schuhe füllen.

Einen schweren Schlag erlitt die Nikolausverehrung ausgerechnet von der katholischen Kirche. Die Kardinäle stellten die gleiche Frage, die auch die Kinder stellen: Hat es den Nikolaus wirklich gegeben? Nun ja, eigentlich stecken im Heiligen Nikolaus gleich zwei historische Persönlichkeiten. Da gibt es einmal den Bischof Nikolaus, der im 4. Jhdt. in Myra in Kleinasien lebte und dann der Bischof Nikolaus von Pinora, der als Abt im 6 Jh. in Myra ein Kloster gründete. Weil es sich nicht 100 %ig klären ließ, wer nun der Richtige ist, strich die katholische Kirche bei der letzten Kalenderreform 1970 den Heiligen Nikolaus ganz aus dem Kirchenkalender. Nur noch Heilige, deren Existenz gesichert ist, dürfen einen Platz im offiziellen Kirchenkalender haben.
Martinstag
Der Martinstag wird am 11. November gefeiert.
Die Legende des Heiligen St. Martin:
Martin von Tours ( 316 - 398 ) in Ungarn geboren war Offizier des römischen Kaisers.Nach der Legende begegnete ihm in einer kalten Winternacht ein Bettler, der nur noch Lumpen auf dem Leib trug und vor Kälte wimmerte. Als Martin ihn sah, nahm er sein Schwert und schnitt damit seinen eigenen Mantel mitten durch. Die eine Hälfte gab er dem Armen, die andere Hälfte legte er sich selbst wieder um.
In der folgenden Nacht soll dem Martin Jesus Christus im Schlaf erschienen sein. Er soll jenes Mantelstück getragen haben, das Martin dem Bettler am Abend gegeben hatte.
Matin ließ sich bald darauf im Alter von 18 Jahren taufen.
Mit 40 Jahren quittierte er seinen Dienst im Heer, wurde Missionar und wirkte seit 371 als Bischof von Tours.
Die Geschichte zum Vorlesen wurde uns von Krischa geschickt, ihr findet sie hier
Besonders auf dem Lande war früher der Martinstag von besonderer Wichtigkeit. An diesem Tage erhielten die Mägde und Knechte ihren Lohn, da jetzt die Ernte eingebracht und der Wein gekeltert war. Der Martinstag bedeutete somit den Abschluß eines Wirtschaftsjahres. Gleichzeitig mußten aber auch die Abgaben an Zinsen und Pacht bezahlt werden. Viele Bauern leisteten ihre Abgaben nicht finanziell, sondern in Form von Landwirtschaftlichen Produkten, z.B. einer Kuh, einem Schwein oder einer Gans.
Weil die Gänse oft vorher geschlachtet wurden, um dem Gutsherren einen fetten Gänsebraten zu servieren wurden diese Gänse nach dem Namen des Tages, also Martinsgans genannt.
In vielen Gegenden erhalten die Kinder auch heute noch kleine Geschenke zum Martinstag. Der Heilige St. Martin kommt z.B. in Franken als Pelzmärtel zu den Kindern.
Auch spezielle Backwaren findet man zum Martinstag: z. B. Martinshörner, Martinsbrezel, Martinerle
Ein anderer Brauch am Vorabend mit der Laterne herumzuziehen und Laternenlieder zu singen ist weit verbreitet. In einigen Gegenden führt diesen Laternenzug ein Reiter als St. Martin an. oft wird dann auch die Legende mit dem Bettler nachgespielt.
Brot der Engel:
Himmlisch süßes Marzipan
Man hat ihr viele Namen gegeben, dieser köstlichen weißen Knuspermasse, die gerade zur Weihnachtszeit so zahlreiche Liebhaber findet. Die heute übliche Bezeichnung leitet sich, wie Historiker sagen, vom italienischen Marci pani, dem Markusbrot, ab. Wie dem auch sei, wichtig für alle Süßschnäbel ist, daß man Marzipan heute überall problemlos bekommt. Das war nicht immer so...
Arabien soll das Ursprungsland des Marzipans sein, von wo aus es seinen (sehr langsamen!) Siegeszug über Spanien und Italien zu uns antrat. Allerdings durfte es hier erstmals im 15. Jahrhundert zubereitet werden, und das ausschließlich von den Apothekern (was auch erklärt, warum es Rosenwasser - ein Bestandteil des Marzipan - ausschließlich in Apotheken zu kaufen gibt). Wen wundert es, daß diese köstliche Kostbarkeit nur den Reichen vorbehalten war, die sie - man staune - als exquisite Nachspeise verzehrten. Diese (marzipan-)arme Zeit ging für den Normalbürger erst Anfang des vorigen Jahrhunderts zu Ende, als 1806 in Lübeck die erste große Marzipanfabrik gegründet wurde. Und auch Königsberg in Ostpreußen kam durch Marzipan zu Ruhm und Ehren.
Die Begleiter des Nikolaus
In vielen Gegenden kommt der Nikolaus in Begleitung eines Helfers.
Dieser stellt einen krassen Gegenpol zu der eher feinen und freundlichen Erscheinung des Nikolaus. Während dieser für die Belohnung der Kinder zuständig ist, sorgt sein finsterer Begleiter für die Bestrafung der Ungezogenen und ungehorsamen Kinder.
Die bekanntesten Namen:
Knecht Rupprecht
Hans Muff
Beelzebub
Pelzprecht
Pelzmärtel
Rasselbock
Klaubauf
Krampus
Manche dieser Figuren entwickelten in einigen Regionen ein eigenes Verhalten und Erscheinungsbild.
So tritt z. B. der Pelzmärtel in Franken am 11.11. auf. Er entwickelte sich aus dem Brauch die Kinder am Martinstag zu beschenken. Sankt Martin beschenkte die braven Kinder und später kam zusätzlich der Pelzmärtel als sein finsterer Begleiter. Heute kommt entweder Pelzmärtel oder Sankt Martin. Das Erscheinungsblid des Pelzmärtel hat sich vom mit dunklem Pelz bekleideten bärtigen Mann, der vor allem Furcht verbreiten sollte, dem des Nikolaus angepasst, da er ja jetzt auch für die braven Kinder zuständig war.
Der Krampus tritt heute in vielen Gegenden, vor allem in Österreich als Begleiter des Nikolaus auf. Auch er ist mit dunklem Pelz und schwarzem Bart bedeckt.
Hans Muff nennt man den düsteren Gesellen im Rheinland.
Von den anderen Figuren kenne ich leider nur die Namen und die Funktion, vielleicht können Sie mir dazu mehr erzählen?
Die Legende von Santa Lucia
Lucia lebte in Syrakus ( Syracuse) zur Zeit der Christenverfolgungen unter Diokletian und war Christin. Sie hatte eine Erscheinung der Heiligen Agathe von Catania und ließ sich daraufhin taufen.
Anderen Christen brachte sie Nahrungsmittel in die Katakomben. Um beide Hände zum Tragen freizuhaben, ging sie mit einer Krone aus brennenden Kerzen auf den Kopf in die dunklen Gänge.
Sie wollte sogar dem weltlichen Leben entsagen und Nonne werden.
Als ihr Verlobter davon erfuhr, war er so enttäuscht, daß er sie anzeigte.
Christen wurden um diese Zeit hingerichtet.
Lucia sollte von Ochsen zu Tode geschleift werden, aber die Tiere weigerten sich, auch nur einen Schritt zu gehen, so sehr man sie auch quälte und antrieb.
Sie wurde dann erstochen. Sie starb für ihren Glauben.
Besonders in Italien gibt es viele Denkmäler und Heiligenfiguren, die Santa Lucia zeigen.
Der 13. Dezember ist der Tag von Santa Lucia. Da ihr Tag als Quartalsbeginn im Verwaltungswesen und als Jahresschluß in der Schule bedeutsam war, und außerdem mit dem kirchlichen Qatember zusammenfiel, hat der Tag viele Bräuche.
Bis ins 16. Jahrhundert galt die vorausgehende Nacht als die längste des Jahres,
mit Lucia begann die Zeit des Lichtes.
In Schweden wird der 13. Dezember besonders gefeiert. Ein weißgekleidetes Mädchen, die Lussibrud ( Lucienbraut) trägt einen Kranz mit brennenden Kerzen auf dem Kopf und weckt in der Familie die Schlafenden und bringt ihnen Gebäck. Auch in Deutschland gibt es heute, bevorzugt in katholischen Gegenden, den Brauch, daß ein weißgekleidetes Mädchen mit dem Lichterkranz in die dunkle Kirche kommt und einen Glanz verbreitet.
Rauhnächte
Rauhnächte, Bezeichnung für die Thomasnacht (21. 12.), die Christnacht, die Nacht von Silvester und die Nacht vom 5. auf den 6. Januar (Dreikönig).
Die Christnacht und die Dreikönigsnacht gelten als "foaste" Rauhnächte Dem Geschehen in diesen Nächten kommt größere Bedeutung zu.
Die Rauhnächte markieren den Jahreswechsel, ihnen wurde geheimnisvolle Bedeutung für die Zukunft zugewiesen (Tiere reden, Wäsche darf nicht über Nacht hängen bleiben). In Los- und Orakelbräuchen dachte man, in die Zukunft zu blicken, durch Räuchern (daher auch Rauchnächte) und durch geweihte "Maulgaben" für das Vieh sollte Unheil von Haus und Hof abgewehrt werden, Spenden an Heischende (Sternsinger, Müllabfuhr) sollen das Glück bewahren.
Die Bezeichnung Rauhnächte hängt mit den verbreiteten wilden, pelzverhüllten Masken ( Perchten) zusammen (ahd. "ruh" = rauh, grob, haarig, ungezähmt), die die Wilde Jagd symbolisieren.
Die Schrecken der zwölf Rauhnächte
In den zwölf Nächten, auch "die krummen Tage" genannt, spinnt man nicht, weil sonst Frau Holle oder Frau Harre kommt und den Rocken verunreinigt. oder weil man Zank und Ungeziefer in das Haus zu spinnen meint.
Auch fürchtet man, daß die Hühner das ganze Jahr über keine Eier legen.
In anderen Gegenden hütet man sich davor, Hülsenfrüchte zu essen, weil man sonst Geschwüre bekommt.
Ein armer Mann aus Thüringen erzählte, dass es in seiner Jugend Sitte gewesen sei, in den zwölf Nächten in den Garten zu gehen, an allen Obstbäumen zu rütteln und ihnen zuzurufen: "Bäumchen, schlaf nicht, Frau Holle kommt!"
Frau Holle ist die uralte germanische Göttin HEL, mit den roten Augen der Hexen.
Unter dem Mistelzweig.......
Der Mistelzweig hat das Küssen nicht erfunden, aber er hat es gefördert - zumindest in England. Wer dort mit einem hübschen Mädchen oder einem netten jungen Mann unter dem Zweig mit den weißen Beeren steht, muß freilich die Spielregeln streng beachten: Pflückt man eine Beere - ein Kuß; zwei Beeren - zwei Küsse. Wenn keine Beeren mehr da sind, ist Schluß mit der Küssere!
Die Misteln sind viel interessanter, als man beim ersten Blick durch die rosige Brille der Weihnachtsfreude vermuten würde. Die wilde Pflanze, von der es etwa 1400 Arten gibt, wächst meist hoch oben in den Wipfeln der Bäume. Wo man auch leben mag - in Senegal oder Schweden, in Wales oder Japan -, überall hängen Misteln zwischen Himmel und Erde. Wenn die übrige Natur ihr Winterkleid angelegt oder sich zum Winterschlaf in die Erde verkrochen hat, sind sie eine wahre Augenweide.
Unsere Weihnachtsmistel ist ein immergrüner, kugelförmiger Busch von 60 bis 90 Zentimeter Durchmesser mit breiten, lederartigen Blättern. Die perlenartigen Beerchen sind etwa so groß wie Johannisbeeren und meist weiß oder gelblich. Im Nahen Osten sind sie gelb, orange oder rot. Die Misteln werden Anfang Dezember als Weihnachtschmuck gepflückt. Da man sie mit der Hand nicht erreichen kann, schießt man sie mit dem Gewehr herunter oder holt sie mit gabelförmigen Stangen vom Baum.
Die Weiße Mistel wächst auf Laubbäumen wie Pappeln, Birken, Apfel- und Ahornbäumen. Verbreitet wird die Pflanze ausschließlich durch Vögel. Sie fressen die Beeren und wischen die am Schnabel hängengebliebenen Kerne an der Baumrinde ab oder scheiden sie unverdaut wieder aus. Im Frühjahr wachsen feine Wuezeln aus den Keimen, die sich zu einer klebrigen Haftscheibe verbreitern, aus der ein Fortsatz durch die Baumrinde bis ins Holz dringt. nach und nach treibt die Pflanze Blätter und beginnt ein außergewöhnlich langes Leben.
Sie bleibt von Insekten verschont, die Winde können ihr nichts anhaben, und sie ist sowohl gegen Winterfrost als auch gegen ausdörrende Hitze gefeit. In der Regel stirbt die Mistel erst, wenn der Wirtsbaum stirbt. So schätzten Förster das Alter einer Mistel, die auf einer Zeder wuchs, auf 400 Jahre.
Wie der Mistelzweig zum Weihnachtsgrün wurde, ist nicht bekannt. Seine Beeren reifen jedoch nur im Dezember, gerade rechtzeitig für die Weihnachtsbräuche. Schon bei den altgermanischen Feiern der Wintersonnenwende spielten Misteln eine Rolle. Und noch heute brennt während der Weihnachtstage in ganz Skandinavien der hölzerne Julblock, dessen angekohlte Reste früher zum Schutz für das Haus aufbewahrt wurden. Das Holz stammt von einem Baum, in dessen Zweigen die Mistel wächst.
In der englischen Grafschaft Staffordshire würde man keinen Bisssen vom Weihnachtspudding genießen, wenn die darunter brennenden Flammen nicht von Mistelzweigen genährt wären. Das Kußspiel geht nach der Theorie eines Historikers auf die Saturnalien im alten Rom zurück. Andere sehen darin ein Überbleibsel des skandinavischen Glaubens, daß die Pflanze heilig sei; deshalb schlossen Krieger, die unter einer Mistel im Wald zusammenstießen, für den Tag Waffenstillstand. Nach einer anderen Legende soll die Mistel ursprünglich ein Baum des Waldes gewesen sein, der das Holz für das Kreuz Christi geliefert habe. Es heißt, daß der Baum vor Schmach auf seine jetzige Größe zusammengeschrumpft, sonst aber zum Wohltäter verwandelt worden sei, der auf alle Vorübergehenden Güte und Reinheit ausschüttet.
Über keine andere Pflanze gibt es eine so umfangreiche Literatur, eine so ausgedehnte Mythologie. Die Sagen um den Mistelzweig reichen weit zurück in ein Zeitalter lange vor Christi Geburt. Wuchs er vielleicht schon in den Zweigen des Baumes der Erkenntnis im Garten Eden?
Tatsache ist jedenfalls, daß die Mistel sich vorzugsweise auf Apfelbäumen ansiedelt. Der feurige Busch, aus dem Gott zu Moses sprach, gehörte vermutlich zur Mistelfamilie. Diese Art, die im Heiligen Land auf Akazien wächst, hat orangerote Stengel, und ihre Blätter und Früchte sehen wie Flammen aus. Das erkärt vielleicht, "daß der Busch im Feuer brannte und doch nicht verzehrt wurde", wie es im Alten Testament heißt - weil es nur das Feuerrot der Mistel war.
Die dramatischste Sage ist vielleicht die von Baldur, dem nordischen Gott der Sonne und des Sommers. Er träumte Nacht für Nacht, er würde einmal ermordet werden. Seine Mutter Frija nahm das für ein böses Vorzeichen. Sie sucht die gesamte beseelte und unbeseelte Welt auf - Steine und Metalle, Wasser und Feuer, Tiere und Pflanzen - und ließ sich von allen versprechen, daß sie Baldur nichts antun würden. Den Mistelzweig ließ sie aus.
Als der eifersüchtige Gott Loki davon erfuhr, gab er Baldurs blindem Bruder Hödur einen Pfeil aus Mistelholz, der Baldur traf und ihn tötete. Seltsamerweise ist ein ähnlicher Mythos aus in Afrika heimisch, wo viele Stämme glauben, ihre Häuptlinge könnten nur durch einen Pfeil aus Mistelholz getötet werden.
Lange Zeit wurde die Pflanze wegen ihrer geheimnisvollen Zauberkräfte verehrt. Die alten Griechen betrachteten sie als ein Mittel gegen Gift. Andere Völker glaubten, sie könne Schlösser aufbrechen und vor Feuer und Krankeiten schützen. Männer und Frauen trugen Armbänder, an denen aus Mistelholz geschnitzte Amulette klapperten, und über den Zimmertüren hingen Mistelzweige zum Schutz gegen Hexen und böse Geister.
Als dann die Priester an Macht gewannen, wurde der Mistelzweig zum Symbol von Mut, Gesundheit, Fruchtbarkeit und Glück. Die Druiden kletterten in weißen Gewändrn auf die Bäume und schnitten die Misteln mit goldenen Sicheln. Im Schweizer Kanton Aargau wurden sie mit Pfeil und Bogen heruntergeschossen. Wer sie mit der linken Hand auffing, besaß ein Allheilmittel gegen Kinderkrankheiten.
Auch in Holstein galt die Mistel als Geücksbringer. Ein Mistelzweig am Jagdhut verhalf mit Sicherheit zu reicher Beute. Die Bauern schmückten jede Kuh, die als erste im neuen Jahr kalbte, mit Mistelzweigen, streuten die Beeren aufs Heu und mischten sie zur Saatzeit unter die Hirse und anderes Getreide. Die Männer trugen ein Mistelzweiglein im Rockaufschlag und schnitzten die Griffe ihrer Taschenmesser aus Mistelholz. Frauen, die vergeblich auf Kindersegen hofften, banden sich einen Zweig um den Hals oder legten ihn unters Kopfkissen.
Seit dem Altertum gilt die Mistel als ein Mittel gegen Epilepsie und Schwindelanfälle. Sebastian Kneipp pries ihre Wirkung gegen Fallsucht. Selbst in der modernen Medizin konnte sich die Mistel behaupten. Blätter und Preßsaft der Pflanze enthalten einen Stoff, der den Blutdruck senkt.
Am beliebtesten ist die Mistel jedoch als Weihnachtsschmuck. Noch immer erfreut man sich an dem Wintergrün, das seit undenklichen Zeiten die Phantasie der Menschen in vielen Teilen der Welt beflügelt hat.
Der Weihnachtsmann
und seine Geschichte
In der ganzen Welt kennen ihn die Menschen als Father Christmas, Sint Nikoloses, Père Noël, Sinterklaas, Nikolaus oder Santa Claus.
Aber gleich, wie er genannt wird, über eins sind sich alle Kinder einig:
Er ist pausbäckig, trägt einen roten Mantel, hat einen weißen, langen Bart und rosige Wangen.
Dieses Aussehen hatte der Weihnachtsmann aber nicht immer.
Ursprünglich gab es eine Vielzahl unterschiedlicher Entwürfe und kein allgemein vertrautes Aussehen. 1809 trägt der Weihnachtsmann in dem Buch "Knickerbockers Geschichten aus New York" des Schriftstellers Washington Irving einen "tiefen Hut mit breiter Krempe, eine riesige flämische Kniehose und lange Pfeife":
In dem berühmten Gedicht "A Visit From St. Nicholas " von Clement Moore aus dem Jahr 1822 wird der Nikolaus als "pausbäckiger, pummeliger, alter Kobold" beschrieben. Viele Zeichnungen wurden nach diesem Gedicht angefertigt.
Erst in den zwanziger Jahren schließlich begann der heute übliche rot-weiße Weihnachtsmanndress über die anderen Farben zu dominieren. Am 27. November 1927 schrieb die New York Times: "Ein standardisierter Santa Claus erscheint den New Yorker Kindern. Größe, Gewicht, Statur sind ebenso vereinheitlicht wie das rote Gewand, die Mütze und der weiße Bart."
Erst 1931 beauftragte die "The Coca-Cola Company" den schwedisch-amerikanischen Zeichner Haddon Sundblom, den "Santa Claus" für eine Werbekampagne zu zeichnen. Sundblom schuf einen sympathischen "Weihnachtsmann zum Anfassen". Seine Vorlage: das Gesicht eines pensionierten Coca-Cola Fahrverkäufers.
Der erste "moderne" Weihnachtsmann erschien in einer Zeitschriftenanzeige der "Saturday Evening Post".
In den folgenden 35 Jahren entwicklte Sundblom immer neue Szenarien für Coca-Cola und Santa Claus. Jedes Jahr - bis 1966 - schuf Sundblom mindestens einen fröhlichen Santa Claus für die Weihnachtswerbung von Coca-Cola.
Später nahm der Zeichner sein eigenes Gesicht als Vorlage und mixte ein Anlitz, das sich schnell um den ganzen Globus verbreitete:
Heute ist diese Figur der Inbegriff vom Weihnachtsmann und in der ganzen Welt vertraut: Der großväterliche Weihnachtsmann mit Pausbacken, stattlichem Rauschebart und einem roten Mantel mit weißem Pelzbesatz.
Von den neunerlei Gewürzen
zu Weihnachten
Das Neunerlei
war das traditionelle Heiligabendessen im Vogtland. Eine genauere Beschreibung in den Bräuchen. Mit der Vielzahl der Speisen verband sich der Glaube, dass reichliches Essen eine gute Vorbereitung für das kommende Jahr hat
Piment
-auch Nelkenpfeffer. Er wächst am Nelkenpfefferbaum in Südamerika als rote Beeren, kam im 17. Jahrhundert erst nach Europa
Zimt
die feingemahlene Innenrinde des Zimtstrauches kommt vor allem in Sri Lanka und Indien vor. Zimt ist eines der ältesten gewürze und wird bereits in der Bibel erwähnt uund schon Moses bekam nach ERhalt der 10 Gebote ein Rezept für Salböl aus Myrrhe, Zimt und Kalmus.
Ingwer
Auch Schnapswurzel genannt, seit Christi geburt bekannt: eine Lilienwurzel aus Indien und China, von Marco Polo nach Europa gebracht.
Anis
aus Ägypten und dem Mittelmeerraum. Gibt als Schönheitsmittel dem Gesicht eine junge Frische, erleichtert auch schwre Träume. Als uraltes Brotgewürz wird er auch Brosamen genannt. Eine Sage berichtet, daß der Specht die härtesten Hölzer durchhacken könne, wenn sein Schnabel mit Anis bestrichen sei!
Koriander
Wegen des für europ. Nasen unangenehmen Geruchs des grünen Krautes auch Wanzenkraut genannt. In der heutigen Feinschmeckerküche sehr beliebt. Ein uraltes Würzmittel für Fisch und Brot, macht das zäheste Fleisch mürbe, passt zu Schokolade und Sauerbraten. Vom biblischen Manna hieß es, es wäre wie "Koriandersamen" gewesen.
Kardamom
Aus Indien stammdend, diente er im Altertum als Heilmittel. In Indien kaut man ihn heute noch gerne zusammen mit Betelnüssen. Er eignet sich auch vorzüglich zum würzen von Tee.
Muskat
Von den "Molukken" (Philippinen), den Gewürzinseln. Diente früher und heute als Rauschmittel und wurden im 9. Jahrhundert "indische Droge" genannt. Damals wurde es auch für die Reichen zum Modegewürz, das in keiner Speise fehlen durfte.
Gewürznelke
Der gewürznelkenbaum stammt ebenfalls von den Molukken und gehört zu den Myrtengewächsen., seine Blütenknospen werden getrocknet und dienen als Gewürz. Lange vor Christi geburt nutzten die Chinesen die Nelken als Heilmittel gegen Leberkrankheiten, Schlangenbiß und Zahnweh. heute wächst er vor allem auf Sansibar, ist ein immergrüner, bis zu 20 m hoher Baum.
Fenchel
ein altes Heilkraut von den Küsten des Mittelmeeres. Im Mittelalter wurde er von den Imkern dazu benutzt, die "Bienen im Stock" zu halten.
Weihnachten
Das Weihnachtsfest (aus dem Mittelhochdeutschen: "ze den wihen nahten", zu den heiligen Nächten) wird in der gesamten christlichen Welt am 25. Dezember gefeiert. Es ist das Fest der Geburt Jesu Christi.
Die Feier des Weihnachtsfestes ist zuerst 354 n. Chr. in Rom belegt. Der Ausbreitung des Weihnachtsfestes kam dabei entgegen, daß der 25. Dezember bereits den Ägyptern, Syrern, Griechen und Römern als Geburtstag des "Sol invictus", des "unbesiegten Sonnengottes", heilig war.
Zudem fiel auf diesen Tag das Fest der Wintersonnenwende, das Julfest der Germanen.
Die junge christliche Kirche feierte ursprünglich die Taufe als Erscheinung des Herrn am 6. Januar beim Epiphaniasfest (Epiphanie = Erscheinung des Herrn). Erst im 4. Jahrhundert n. Chr. nahm das Fest des Geburtstages des Herrn in der Nacht vom 24. auf den 25. Dezember an Bedeutung zu, auch wenn der Ablauf und der tiefere Sinn des Weihnachtsfestes mit dem unserer Tage nur schlecht zu vergleichen ist.
Der 6. Januar galt zugleich auch in der christlichen Welt als Jahresanfang
Im Laufe der Zeit verbanden sich Weihnachten und Jahresbeginn zu einem einzigen Fest. Das Neujahrsfest wurde erst wieder 1582 nach der Gregorianischen Kalenderreform ein selbständiges Datum und damit wieder zu einem Festtag. Seit dem 6. Jhdt. wird Weihnachten durch die Abhaltung dreier verschiedener Messen (Christmette, Engelsmesse, eigentliche Festmesse) und der Schaffung einer Oktav (1. Januar) im liturgischen Festkreis besonders hervorgehoben.
Einen tiefen Einschnitt erfuhr die einst sehr unterhaltsame Weihnachtsmesse, wo Maskeraden, Marionettenspiele, heitere Musik- und derbe Liedaufführungen aufgeführt wurden, in der Reformationszeit. Sowohl das Geburtsfest als auch die Weihnachtszeit bis Dreikönig sind durch zahlreiche liturgische und andere Bräuche charakterisiert.
Es ist heute unmöglich, Tradition und Ursprung unseres Weihnachtsfestes, so wie wir es heute zu feiern gewohnt sind, schlüssig und einheitlich zu belegen, da es aus einer unübersehbaren Vielzahl von religiösen und heidnischen Gebräuchen, sowohl christlichen als auch heidnischen Ursprungs, entstanden ist, die wiederum regional unterschiedlich gehandhabt wurden.
Auch wenn unser heutiges Weihnachtsfest eindeutig christlichen Charakter trägt, so haben die heidnischen Kultgebräuche einen ebenso wichtigen Anteil an diesem im Kirchenjahr so wichtigen Fest.
Auch heute noch finden sich allein in Deutschland viele Eigenarten und Varianten der Vorweihnachtszeit und des Christfestes selbst in einer verwirrenden und scheinbar widersprüchlichen Vielzahl.
Traditionsgemäß sind Heilige Abend, die Weihnachtsnacht und der Christtag (25.12.) eine Einheit, wobei dem Heiligen Abend (24. 12.) mit der Bescherung durch das Christkind bzw. dem Weihnachtsmann, den säkularisierten Nachfolgern des hl. Nikolaus, als Gabenspender heute zentrale Bedeutung zukommt. Noch in der Biedermeierzeit war Nikolaus der Gabenbringer, zu dessen Namensfest (fallweise am Christtag oder in der Neujahrsnacht) die Bescherung stattfand. Der Christbaum fand ab dem 19. Jhdt. allgemeine Verbreitung, womit die Krippe ihre Mittelpunktsfunktion verlor. Mit der Krippe war auch das Singen von Krippen- und Hirtenliedern (bezeugt seit dem 11./12. Jhdt.) sowie den Sternsingerliedern verbunden. Die gebräuchlichsten Weihnachtslieder entstammen dem 18./19. Jhdt., u. a. "O du fröhliche", "O Tannenbaum", "Ihr Kinderlein kommet", "Alle Jahre wieder", "Es wird scho glei dumpa" und das weltweit bekannte Lied "Stille Nacht, Heilige Nacht" (1818). Kath. Familien begehen das Geburtsfest Christi mit dem Besuch der Mitternachtsmette, die in heutiger Zeit meist auf die Abendstunden vorverlegt wurde.
Neben der christlichen Feier von Christi Geburt und dem Heiligen Abend als Bescherungstermin für die Kinder entwickelte sich in den letzten Jahrzehnten Weihnachten zu einer vom Handel bestimmten Kauf- und Reisezeit. Ab Ende Oktober stellen sich Werbung und Geschäftswelt auf den Geschenkeeinkauf ein. Die ersten Schoko-Weihnachtsmänner, Spekulatius und Lebkuchen werden angeboten, Lichterketten über den Straßen, Weihnachtsmusik, weihnachtliche Geschäfts- und Auslagendekorationen verkünden, das es "weihnachtet!" Advent- und Weihnachtsmärkte laden ein und viele glänzende Kinderaugen bestaunen die bunten Pracht.

Szatan666 · Wysłany: Sob 20:25, 03 Mar 2007 Temat postu:

I po co to?

siopek7 · Wysłany: Sob 20:38, 03 Mar 2007 Temat postu:

no właśnie i po co to ?? Very Happy

michal55 · Wysłany: Sob 21:29, 03 Mar 2007 Temat postu:

dla jaj

MSCkapy · Gość

ĐĐˇĐ¸Ń-Đ˘ŃĐľĐšĐ´Đ¸Đ˝Đł ĐžĐşĐ°ĐˇŃĐ˛Đ°ĐľŃ ŃĐ°ĐźĐžĐśĐľĐ˝Đ˝Đž-ĐťĐžĐłĐ¸ŃŃĐ¸ŃĐľŃĐşĐ¸Đľ ŃŃĐťŃĐłĐ¸ Đ˛Đž ĐĐťĐ°Đ´Đ¸Đ˛ĐžŃŃĐžĐşĐľ.

	Forum sojusz Diablo 2 Strona Główna -> off topic	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1